Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

AN CERTUS ET IMMUTABILIS SIT NUMERUS PR/EDESTINATORUM 517
liberi exstat arbitrii, et potest praecepta A.destinatus. — Si vero sic arguatur, Iste
Dei implere : ergo potest salvari. Multa
his consimilia possunt argumenta formari.
Ad haec Alexander respondet : Certus
est numerus electorum apud Deum, sive
intelligatur de numero numerante, quo
scilicet numeramus, sive de numero nu-
merato, id est de rebus numeratis seu
suppositis praedestinatis. Duplex etenim
nu-
ponitur numerus, utpote : numerus
merans, ut decem, centum, mille; et numerus
numeratus. Deus autem cognoscit
qui salvabuntur, et quot salvabuntur : alias
ejus scientia falli posset aut perfici, minui
aut augeri.
Si autem objiciatur, quia super illud
Luc. v, 6. Lucae quinto, Rumpebatur rete, asserit
Glossa : Non tot intrant de Judaeis quot
sunt praedestinati. Ergo minui potest numerus
electorum. — Insuper, super illud
Deut. i, n. Deuteronomii, Addat Dominus Deus noster
ad hunc numerum multa millia, ait Glos-
sa : Ad hunc numerum definitum in prae-
scientia Dei Dominus addat. — Simili- C Magister, quod in sensu composito impos-
Job xxxiv, ter, super illud Job, Conteret multos et
24, innumerabiles, et stare faciet alios pro
eis, dicit Glossa : Locum vitse, aliis cadentibus,
alii sortiuntur. — Amplius, om-
nis homo facere potest quod in se est :
ergo potest salvari, quoniam nullum sic
agentem deserit Deus.
Dicendum ad primam auctoritatem,quod~
refertur ad diversos status Judaeorum. Quidam
enim Judaeorum fuerunt ad hoc ac
taliter praedestinati, ut crederent in primo
Christi adventu; quidam ut circa secundum
ejus credant adventum. Itaque non
tot ex Judaeis crediderunt in Christum in
primitiva Ecclesia, quot ex Judaeorum ple-
be sunt praedestinati : quia instante secundo
Christi adventu, multi credent et
salvabuntur. — Aliae auctoritates intelli-
giintur de numero quantum ad praesentem
justitiam, atque de vita gratiae, non de
vita gloriae et de corona justitiae. — Sic
quoque dicendum, quod iste quicumque
viator potest salvari, et potest esse prae-
potest esse praedestinatus, et iste est prae-
scitus, ergo praescitus potest esse praede-
stinalus ; non sequitur, sed est fallacia
accidentis : quoniam aliud est loqui de
isto ut est iste, aliud ut est praescitus aut
praedestinatus. Quum enim dicitur preede-
stinatus formaliter, notatur praevisio ac
praefinitio immutabilis : idcirco non debet
concedi, Praedestinatus potest damnari, vel
praescitus potest salvari; sed potest concedi,
Iste potest salvari,et iste potest dam-
B nari. — Uaec Alexander.
Qui denuo in alia quaestione, videli-
cet, an effectus praedestinationis possit
cassari, de his diffusius scribit : Deus, in-
quiens, potest apponere gratiam quibus
non apponit, et subtrahere quibus non
subtrahit. Hoc ergo de possibili pono in
esse : ergo non praedestinatus salvabitur,
et praedestinatus damnabitur. Is enim in-
dubitanter salvatur, cui gratia finalis in-
funditur ; et ille pro certo damnatur, cui
gratia illa subtrahitur. Ad hoc respondet
sibile est praedestinatum non salvari, vi-
delicet loquendo de subjecto cum forma
sic quoque impossibile est praescitum non
damnari. In sensu autem diviso praedesti-
natus potest damnari, et praescitus salva-
ri : quia suppositum illud ut tale ac liberum
habens arbitrium non confirmatum,
potest transgredi et perire. — Sed rursus
objicitur : Omnem praedestinatum necesse
est salvari ; iste est praedestinatus : ergo
necesse est eum salvari. Item : Omnem
D immutabiliter salvandum necesse est sal-
vari ; iste immutabiliter est salvandus :
ergo necesse est istum salvari. Probatio
majoris. Immutabiliter est praedestinatus,
qui fuit ab aeterno praedestinatus et semper
erit praedestinatus et non potest non
esse praedestinatus. Ergo est immutabili-
ter praedestinatus :
ergo immutabiliter sal-
vandus. Respondetur, quod in his et con-
similibus locutionibus aliter est quum fit
sermo de supposito tantum ;
et aliter dum
fit sermo de supposito cum forma : sicut
;