Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

QUALITER OMNIA SINT IN DEO IDEALITER ATQUE CAUSALITER, ET QUID SIT IDEA 409
dicamento quantitatis, qui numerus est
eorum quse accidentaliter differunt. Unde
quia unitatum seu partium ejus non est
alia forma essentialis quam sit forma con-
tinuitatis in prima unitate a qua decidun-
tur aut sunt natse decidi, nec est diffe-
rentia inter continuum et discretum nisi
secundum respectum quemdam et ordinem
partium inter se, aliter se habentium
in continuo et discreto : quia in continuo
copulantur partes ad communem terminum,
in discreto nequaquam ; et hoc non
convenit discreto ex natura alicujus posi-
tivi quod addit super continuum, sed po-
tius ex natura privativi in quo desinit a
continuo. Numerus enim, secundum Phi-
losophum, non habet esse neque intelligi
nisi divisione continui : et sic numerus
discretave quantitas non addit super continuum
nisi rationem negationis aut re-
spectus partium ad invicem, ex quibus
habet aliam rationem mensurandi quam
quantitas continua. Negationes vero et pri-
vationes non habent proprias ideas in
Deo, quia non sunt natse cognosci nisi
per naturam habitus; respectus quoque,
ut dictum est, propriam non habet ide-
am. Hinc dico, quod numerus proprie
dictus propriam ideam non habet; imo
nec numerus formalis plurium individuorum
sub una specie specialissima, propter
similem rationem unitatis in forma spe-
ciei hujusmodi, sub qua individua quasi
qusedam unitates talis numeri continen-
tur. Numerus demum formarum et spe-
cierum specialissimarum non habet etiam his consimilia circa et contra hsec tangi
propriam ideam, neque ideam alicujus D possent : de quibus prolixitatem devitans
communis super ipsas : quoniam forma pertranseo.
generis non habet propriam ideam, sed
solum habet ideas contentorum sub ipso,
quia quot sunt in eo et sub eo unitates,
utpote species specialissimse,tot sunt idese
in Deo, correspondentes ipsis speciebus et
numero earumdem. — Hsec Henricus. —
Qui consequenter multa conscribit de ista
materia, quse suo poterunt loco tangi :
nempe et hic dicta pro magna parte ad
sequentes pertinent qusestiones, in quibus
A clarius elucescet quid veritatis contine-
ant ista.
Denique in prseinductis ipsius verbis
continentur nonnulla obscura, judicioque
multorum non vera : sicut quod ait,
quod septem prsedicamentorum prsedictorum
non est aliqua realitas propria, alia a
realitate trium prsedicamentorum seu generum
super quse fundantur. Et item quod
dicit, septem genera illa dicere aliquid
non ad se, sed ad aliud : quod soli prse-
dicamento ad aliquid videtur competere.
B Verumtamen hoc aliquo modo potest sal-
vari, prsesertim quum ex verbis Boetii li-
bro de Trinitate habeat auctoritatem, et
quidam magni doctores hoc dicunt. Item
quod dicit, formas artificiales non importare
nisi respectum seu relationem, quum
tamen ponantur in genere qualitatis. Et
rursus quod asserit, genera et differentias
prout dicunt primas intentiones, individua
quoque speciei specialissimse, in prsedicamento
substantise accidentaliter esse quod
sunt, quia genera et differentise sunt ope-
C ratione intellectus. Nam et natura speciei
specialissimse non nisi operatione et abs-
tractione intellectus accipitur seu consi-
stit ; nec ipsa nec individua aliquid de
genere accidentis in sua ratione vel intel-
lectu includunt : alioqui non essent in
prsedicamenfo substantise. Certum est quo-
que, quod juxta antiquorum doctrinam,
ens reale et extra animam dividatur in
decem prsedicamenta, et quod essentise
prsedicamentorum sunt impermixtse. Mulla
Ad primum ergo in principio qusesti-
onis objectum, est respondendum secundum
Alexandrum, quod S. Dionysius as-
serit Deum non cognoscere per ideam,
secundum quod Plato ponebat ideas extra
mentem divinam in se ipsis subsistere. —
Ad secundum, quod malum culpse cogno-
scitur per ideam boni contrarii, prout deficit
ab eodem, sicut expositum est. — Ad