Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

QU.EST. V : AN OMNIA SINT IN DEO
non inducit nisi formam, idcirco per ar- A
tem suam non potest agnoscere domum
istam et illam, nisi per aliquid acceptum
a sensibus.
Insuper, sicut preehabitum est, raala co-
gnoscit Deus per habitum eis oppositum
circa idem. Nescire autem dupliciter di-
citur. Primo, metaphorice, id est per modum
nescientis se habere : et sic reproba-
re Dei, est suum nescire, sicut dum impios
excludit a gloria, atque ad se pertinere hos
negat. Secundo, scire proprie dicitur notitiam
rei habere ; et nescire, notitia rei B
carere : et sic Deus scit omnia bona et
mala cognoscendo suam essentiam, quemadmodum
tenebree cognoscuntur per lucis
notitiam, ut B. Dionysius loquitur septimo
capitulo de Divinis nominibus. Sciendum
vero, quod privatio non cognoscitur nisi
per oppositum habitum ; habitui autem
non opponitur privatio, nisi circa idem seterno fuerunt in eo, quia seternaliter eas
subjectum considerata : quumque lucem prsecognovit atque producere potuit. Ve-
divinee essentiae impossibile sit deficere, rumtamen mala secundum quod hujusmo-
non opponitur sibi privatio aliqua. Malum di, non sunt in Deo, quamvis ab ipso
ergo non opponitur bono prout bonum est G plenarie cognoscuntur. Non enim per pro-
in Deo, nisi forsan secundum generalem priam sciuntur ideam, sed modo frequen-
boni rationem ;
sed opponitur determina-
to bono creaturee, cui potest misceri pri-
vatio seu defectus. Unde per hoc quod
Deus cognoscit essentiam suam, cognoscit
ea quse ab ipso sunt, et per ea cognoscit
defectus eorum. Si autem non cognosceret
nisi essentiam suam, quum suse essentise
non admisceatur nec opponatur malum,
non cognosceret malum nisi in communi.
— Hsec Thomas in Scripto.
Concordat Petrus aliique communiter. D
Et de his plenius scribit Thomas in prima
parte Summse, qusestione quartadecima, et
in Summa contra gentiles, primo libro per
multa capitula. Denique Henricus Quodli-
beto quinto, atque in Summa sua, pulchre
declarat, quod quidquid est in Dei omni-
potentia et in passiva potentia creaturee,
perfecte et plene a Deo cognoscitur ; nec
aliter suam omnipotentiam plene cogno-
sceret, nisi agnosceret omnia ad quee se
extendit.
NUnc
Deo.
QU^STIO V
quseritur, An omnia sint in
Videtur quod non. Primo, quoniam quidquid
est in Deo, est ipse Deus : sed omnia
non sunt Deus. — Secundo, creatura distat
a Creatore in infinitum : ergo non est in
illo.
Ad hoc Bonaventura respondet :
Aliquid
dicitur esse in alio tripliciter : primo, secundum
actualem exsistentiam ; secun-
do, per similitudinis prsesentiam aut pra>
scientiam ; tertio, secundum causativam
potentiam. Primo modo res sunt in uni-
verso ; secundo, in cognitiva substantia ;
tertio, in propria causa : et his duobus
ultimis modis omnia sunt in Deo, et ab
ter preetacto. Hsec Bonaventura.
Thomas quoque : Hsec (inquit) prseposi-
tio, in, secundum quod diversis conjun-
gitur, diversam habitudinem notat. Hinc
aliud est esse in scientia Dei, aliud esse
in Deo, et aliud esse in divina essentia.
Scientia namque cognitionem importat.
Ideo esse in scientia Dei, non est nisi co-
gnosci a Deo : sicque bona et mala di-
cuntur esse in scientia Dei. Essentia vero
significatur per modum formae. Ideo esse
in essentia Dei, est subsistere in divina
natura, et esse idem divinae essentise :
quod nulli convenit crealurse. Ideo crea-
tura non dicitur esse in essentia Dei. Por-
ro hoc nomen, Deus, significat rem subsistentem,
cujus est esse et operari. Unde
esse in Deo intelligi potest dupliciter : pri-
mo, quod sit seu subsistat in esse divino,
sicque creatura non est in Deo ; secundo,
quod subest operationi et efficientiae Dei,
et ita causaliter ac idealiler est in Deo