Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

292 IN LTBRUM I SENTENTIARUM. DIST. XXIX ; QU.EST. IV
aliquo ut in matcria, imo est subsistens
persona.
Verumtamen Thomas hoc loco in solutione
tertii argumenli effatur : Ex hoc
quod Pater convenit cum Filio in aliqua
notione, videlicet communi spiratione, non
dicitur magis unum esse cum Filio quam
cum Spiritu Sancto. — Hoc autem non vi-
detur posse defendi, quoniam istud est per
se notum et omnibus clarum, quod sicut
entia tanto minus unum sunt, quanto plus
ab invicem disconveniunt ; sic tanto plus
unum sunt, quanto magis in aliquo con-
veniunt : et hoc in divinis potissime ita
est, ubi nullum est accidens. Propter quod
convenientia personarum non attenditur
nisi in his quse realiter idem sunt cum
personis. Unde et activa spiratio Patri Fi-
lioque communis, est realiter ipse Pater
et Filius secundum quod sunt unum spi-
rativum principium Spiritus Sancti, seu
duse personse in una notione et actione
communicantes, aut aliquid tale, prout
hoc aptius atque formalius exprimi po-
terit.
Ex quibus patet ad objecta solutio. Verum
est enim quod Pater et Filius in quantum
in notione ista communicant, sunt
unum subsistens principium spirativum,
sicut et tres supersanctse personse in quantum
unus creator et in quantum in una
potentia creativa ac creatione activa con-
venientes, sunt unum subsistens principium
creativum : non tamen sunt una
persona, nec Pater et Filius sunt una per- ex tempore. Ad quod Alexander, Albertus
sona, quamvis unum principium, unus et Bonaventura respondent, quod si Deus
creator, et ut aliqui dicunt, unus spira- D dicatur principium creaturarum a pote-
dist.xi.q.3. tor. Hsec autem superius declarata sunt
plenius.
Prseterea quseri hic posset, an Pater et
ibidem. Filius sint unuin principium Spiritus San-
cti ; et si unuin principium, an sint etiam
dist.xi.q. 4. idem principium ; et rursus, an sint unus
et idem spirator. Ad quse supra responsio-
nes doctorum sunt introductse.
A Postremo Richardus hic qua?rit, an sit
peccatum aliquid veritati contrarium opi-
nari de principiatione Spiritus Sancti. Hsoc
autem qusestio similis est qusestioni supe-
rius motse, an liceat de notionibus con- dist.xxvi,
traria opinari. Imo qusestio ista Richardi
q - 5 -
reipsa eadem esse videtur qusestioni supra tom . xix,
p- inductse, an mortaliter peccent qui negant 463Aels -
Spiritum Sanctum a Filio quoque proce-
dere. Itaque ad propositam qusestionem
respondet Richardus : Opinari aliquid ve-
ritati contrarium de principiatione Spiri-
B tus Sancti, quantum ad id quod nobis de
ea in Scripturis expressum est vel ab Ec-
clesia determinatum, est peccatum erro-
ris ; et si adsit pertinacia defendendi, est
hseresis. Si autem sit aliquid verum ad
principiationem pertinens Spiritus Sancti,
quod non habeatur in Scriptura, nec ex-
presse determinatum sit ab Ecclesia : sic
opinari aliquid illi veritati contrarium, antequam
videatur ad talem opinionem se-
qui contrarium aliquid veritati expressse
in Scripturis aut determinatse ab Ecclesia
C de principiatione Spiritus Sancti, potest
esse sine peccato, si talis opinio non sit
pertinacise juncta, nec procedat ex negli-
gentia inquirendi quod verum est ; sin
autem, esset peccatum. Hsec Richardus.
— Videtur quoque quibusdam, quod in-
vincibilis error excusat simplices et in-
doctos.
Quseritur item hic, an esse principium
creaturarum conveniat Deo ab seterno vel
state seu quasi ab habitu aut habituali
virtute creandi, convenit ei ab aeterno ;
si autem dicatur principium creaturarum
ab actu creandi, non convenit ei nisi ex
tempore. Et quia communiter sumitur
principium creandi ab actu creationis,
idcirco in littera dicitur quod convenit
Deo ex tempore esse principium creatu-
rarum.