Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

AN INNASCIBILITAS SIT IDEM QUOD PATERNITAS 273
est, ipsum innascibilem negat esse ab ali- A est tantum una proprietas personalis. Hsec
quo; paternitas vero dicit positivam re- Richardus. — Idem Petrus.
lationem ad productum a Patre. Si autem
consideretur innascibililas quantum ad id Ad primum objectum in principio ter-
quod secundario est de ejus significato, tise qusestionis motum, dicendum quod
sic realiter idem est cum paternitate et
activa spiratione. Innascibilitas namque
secundario significat primitatem, quse ad
omnem emanationem et ad generationem
atque spirationem se liabet communiter,
nec realiter differt ab eis, hoc est a pater-
nitate seu generatione et activa spiratione.
Hsec Richardus. — At vero Bonaventura
divina essentia, ergo sunt una persona
B ita non sequitur, Tam innascibilitas quam
respondet, quod innascibilitas etiam quan- paternitas sunt idem quod Pater, ergo sunt
tum ad secundarium suum significatum notio seu proprietas una. Innascibilitas
differt a paternitate : quoniam Pater dicit quoque in quantum pura negatio aut pri-
relationem principii solum quantum ad
Filium; innascibilis vero dicit secundario
primitatem plenitudinemve fontalem non
solum ad generandum, sed etiam ad spirandum.
— Sed ista faciliter concordantur
: quia Richardus vult dicere, quod
innascibilitas et paternitas sint idem rea-
liter, non tamen convertibiliter sicut su-
perius et inferius ; et quia primitas illa se
habet in plus quam paternitas, dicit Bona-
ventura quod sint distinguenda.
Prseterea quidam doctores hic quserunt,
An Pater propter tres suas notiones valeat
dici trinus. Quse qusestio similis est quse-
stioni superius motse, videlicet, utrum Deus
propter quinque suas notiones dicendus
sit quinus, sicut propter tres personas vo-
p. 227B'. catur trinus. Ad quam supra ex Antisio-
dorensi responsum est.
Richardus vero respondet ad prsetactum
qusesitum : Quamvis in Patre tres notiones
exsistant, tamen in eo non est nisi una
personalis proprietas, per quam in esse
personali constituitur ab aliisque distin-
guitur. Personse ergo divinse juxta numerum
proprietatum personalium nume-
rantur, sicut et res creatse penes formas
substantiales ; non autem penes proprie-
tates, relationes seu notiones non perso-
nales nec constitutivas, sicut nec creata
numerantur penes formas accidentales.Pa-
ter ergo est unus, non trinus : quia in eo
T. 20.
nativitas et filiatio in Filio differunt nomine
tantum, nec habent se ut positivum
et privativum seu negativum, quemadmodum
paternitas et innascibilitas : ideo non
est simile. — Ad secundum, quod sicut
non sequitur, Tam Pater quam Filius sunt
vatio, non censetur idem quod positivum
seu Pater.
Hoc loco quserit Scotus, Utrum prima
persona, videlicet Pater, constituatur po-
sitiva relatione ad secundam, puta ad Fi-
lium. Sed istud videtur ab eo sufficienter
qusesitum et determinatum supra distin-
C ctione vicesima sexta, ubi quasi probabi-
liter tenuit, quod divinse personse consti- p. 213 D',
tuuntur per absolutas proprietates : quod
et hic rursus ait de Patris persona, et ar-
guit ita : In Patre non est nisi essentia
ingenita et spiratio atque relatio ad secundam
personam, id est paternitas, qua
refertur ad Filium. Relativa autem sunt
simul natura : quocumque ergo prius est
unum relativorum, et reliquum. Si igitur
Pater constituitur paternitate, paternitas
prior est Patris persona, ergo et filiatio,
D imo et Filius. Deinde ponit communem
doctorum responsionem, dicendo : Dicitur
quod relatio ut proprietas, constituit Pa-
tris personam, et prsecedit generationem
activam ; sed ut relatio, sequitur. Istud
autem non multum valet in re, quamvis
in intellectu possit talis consideratio esse.
Nam qusero de relatione secundum quod
est proprietas, an sit ad se vel ad alterum
: quoniam licet sit conceptus commu-
nis absoluto et relato, quia neutrum illorum
includit conceptus ille de per se in
18
;