Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

AN DEUS AGAT DE NECESSITATE NATURiE AUT JUSTITLE 585
dinata : quia nil facere potest nisi quod
potest velle et disponere se facturum. Quidam
vero dixerunt Deum id posse de po-
tentia absoluta, quod facere posset si vel-
let,quamvis non possetvelle id facere;sed
prima responsio securior mihi videtur.
Ha?c Richardus.
Albertus autem per potentiam ordiuatam
intelligit potentiam ad ordinem sa-
pientiae relatam, sicque dicit, quod Deus
non potest damnare Petrum neque salvare
Judam, quamvis hoc possit de potentia
absoluta. Hanc tamen qusestionem nomi-
nat curiosam.
Ad quam Bonaventura respondens : Quidam,inquit,distinguunt
hic,dicentes quod
Deus potest salvare Judam et damnare Petrum
de potentia absoluta, non de potentia
ordinata. Verum ista distinctio non
videtur sufficiens, quia Deus nil potest
nisi quod potest ordinate. Posse enim in-
ordinate, est non posse : sicut posse pec-
care. Aliqui vero dicunt, quod potest sal-
Ps.cxuv,$. vare Judam, quia miseratio Dei est super
omnia opera ejus, et hoc esset superabundantis
misericordiae ; sed non potest dam-
nare Petrum, quia hoc esset crudelitatis.
Quibus objicitur, quod sicut Deus est summe
misericors, ita et summe justus : ideo
sicut non potest facere contra suam mi-
sericordiam, ita nec contra suam justitiam.
Hinc alii dicunt, quod Deus nullum
illorum potest. Sed quis audeat dicere,
quod Deus non possit exhibere uni dam-
nato quod exhibuit alteri, vel non potuerit
disponere de uno quod disposuit de alte-
ro? — Idcirco dicendum, quod loquendo
de Petro et Juda salvis eorum meritis, non
A potest Judam salvare nec Petrum damnare.
Ufrumque vero potest non salvis me-
ritis eorumdem :
quoniam
posset Judae
gratiam dare, et sic ejus peccata auferre;
sic et Petro gratiam liberaliter datam pos-
set auferre, quo facto peccaret. Haec Bo-
naventura.
Haec autem solutio videtur majori difficultate
mentem involvere. Quomodo enim
Petro coiifirmato in bono posset gratiam
gloriamque juste et pie collatam, sine ipsi-
us praevia culpa auferre ? Rursus, quo-
B modo posset reprobo et praescito, et jam
definitive damnato, gratiam et salutem impendere,
quum non possit contra id quod
decrevit peragere ? — Hoc quoque circa
illam objectionem Bonaventurae sciendum,
quod doctores potentiam Dei dividentes in
potentiam absolutam et ordinatam, per
potentiam absolutam non intelligunt po-
tentiam inordinatam, prout illa praesup-
ponit objectio, sed potius potentiam Dei
secundum suam infinitam et incoarctabilem
potestatem et vigorositatem conside-
C ratam. Et si Deus de tali potentia aliquid
operaretur, illud non esset inordinatum :
imo eo ipso quo fieret a Deo, esset bonum,
decens et ordinatum, dicente Apo-
stolo, Quae a Deo sunt, ordinata sunt. Ve- Rom.xm,i.
rumtamen non esset ordinatum secundum
ordinem justitiae aut condecentiae vel sa-
pientiae a Deo altissimo jam institutum,
rebusque inditum et consuetum, sed juxta
alium ordinem divinae et abyssalis sapi-
entiae increatae et infinitse nobis prorsus
ignotum, prout hoc in prsecedenti distin-
D ctione in verbis Henrici aliqualiter est p. 569 A'.
praetactum.