Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

34 1N LIBIUM I SENTENTIARDM. DIST. XVII 1 QUJEST. VI
ut numeri; sed intensionem H remissio- A tibus simplicibus et compositis, primis et
aem virtutum atque formarum asserit fiesccundis. Qualilates namque eomposita?
seu secunda? intenduntur secundum in-
ii secundum esse ipsarum. — Tlanc vero
opinionem multipliciter fortiterque impu-
gnat Durandus. Insuper quid circa hsec
sentiant Albertus, Henricus et alii, in pro-
cessu patebit.
Consequenter ergo videndum, Qualiter
tensionem qualitatum primarum, ut sapor
et sanitas secundum intensionem caloris
et frigoris, humoris et siccitatis. Qualita-
tes autem primse et simplices intenduntur
ex causis suis, utpote ex agente et reci-
piente. Agens enim intendit reducere pa-
caritas augeatur seu intendatur, an scilicet
per additionem novi gradus aut novse
tiens de potentia in actum suse similitudinis,
quantum potuerit. Quemadmodum
seu superaddita? caritatis, vel per addilio- autem non calidum est potentia calidum,
nem essentia?, aut per confortationem et B sic minus calidum est in potentia respefirmiorem
radicationem dumtaxat.
Itaque circa hoc scribit Thomas hoc
ctu calidioris. Hinc sicut per calorem*effiloco
: Eorum qui ponunt caritatem essentialiter
augeri dicta, in duas redeunt opi-
c/\p.35C.
, , . *
, , . , , potentiam
citur de non cahdo cahdum, non quod caUdi
ponatur ibi aliquis calor, sed quoniam
calor qui est in potentia, in actum edu-
niones. Una est, quod augetur per addi-
tionem caritatis ad caritatem. Alia est,
quod augetur per intensionem secundum
accessum ad terminum, id est ad perfectionem
caritatis : et in hoc redit quod
aliqui dicunt caritatem augeri per multi-
plicationem sui in anima sicut lux in
aere. Primam autem positionem intellige-
re nequeo, quia in omni additione oportet
intelligere duo diversa, quorum unum ad-
ditur alteri. Si ergo sint ibi duae caritates,
aut differunt specie, aut numero tantum.
Non specie, quum omnes caritates in eadem
specie sunt virtutis. Nec numero,
quum sint in eodem subjecto : non enim
possunt plures formse accidentales ejusdem
speciei in eodem numero esse sub-
jecto, prsesertim formse absolutse, non re-
lativae. Provenit igitur positio ista ex falsa
citur ; ita quoque efficitur magis calidum
per actionem calidi, in quantum educitur
calor qui inest ut actus imperfectus, in
majorem perfectionem majoremque assi-
milationem agentis. Quod contingit secundum
quod potentia subjecta est actui :
quse quOniam quantum in se est ad multa
C se habet, magis aut minus terminatur sub
actu illo, vel quia augetur virtus agentis,
sicut ex conjunctione plurium luminarium
intenditur illuminatio ; vel ex parte
materise, secundum quod efficitur susceptibilior
actus illius : quemadmodum aer
quanto plus attenuatur, tanto fit susce-
ptibilior luminis. Intensio autem caritatis
non contingit ex hoc quod virtus agentis
fortificetur, sed tantum ex hoc quod na-
tura recipiens, quse quantum in se est
quamdam habet dispersionem secundum
imaginatione qua imaginati sunt quidam D quod esl in potentia ad plura, magis ac
augmentum caritatis ad modum corporalis
augmenti, in quo fit quantitalis ad quanti-
tatem additio. Ideo dico, quod dum caritas
augetur, nil addilur ibi, quemadmodum
et Philosophus quarto asserit Physicorum,
quod aliquid efficitur magis album ma-
gisve calidum, non per additionem albe-
dinis aut caloris, sed quouiam quantilas
pnr.inexsislens inlenditur secundum pro-
pinquitatem ad terminum. — Denique in-
tensio ista diversimode accidit in qualita-
magis preeparatur ad gratiae susceptionem,
prout ex prsetacta multitudine seu
confusione potentialitatis, in unum colli-
gitur per operationes quibus ad caritatem
suscipiendam prseparatur, ut dictum est.
Ideo S. Dionysius profectum sanctitatis De Ecci.
ier caP"'
semper designat per hoc, quod est ex vita
J| v
partita in vitam unitam consurgere. — Un-
de patet quod caritatis augmentum simi-
le est augmento naturalium qualitatum,
quamvis differat ejus origo ab illarum