Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

QUJEST. III : UTRUM SPIRITUS SANCTUS POSSIT DICI SPIRITUS NOSTER, ETC. 81
seu aptitudinis ad dandum. Hinc quinto A amorem Pater impendit Filio, et Filius
de Trinitate asserit Augustinus : Quia sic
procedebat ut esset donabilis, jam donum
erat etiam antequam esset cui daretur ;
et denuo : Sempiterne Spiritus dicitur
donum, temporaliter autem, donatum seu
datum. Hsec Richardus.
Qui demum hic movet, an Spiritus San-
ctus ita sit donum, quod a Patre detur
Filio vel econtra. Et respondet quod non.
Primo, quia dum Spiritus Sanctus datur
alicui ut donum, recipitur in illo ut in
subjecto, per quod in illo subjecto oritur B
nova habitudo, qualis est habitudo haben-
tis ad rem habitam : quod non convenit
Filio neque Patri. Secundo, quoniam donum
proprie sumptum, dicitur a communicatione
liberali, non naturali. Quamvis
autem Spiritus Sanctus sit in Filio eo mo-
do quo una persona est in alia per circumincessionem,
hoc tamen habet Filius
a Patre non per communicationem libera-
lem, quse est spiratio, sed per naturalem,
quae est generatio, per quam accepit a Pa- est sequaliter et secundum eamdem ratiotre
ut sit Filius, et ut sit Deus, et ut in G nem completam, sed secundum analogi-
ipso sit Spiritus Sanctus. Tertio, quia oporam, sicut ait Basilius, quod Filio et crea-
tet esse distinctionem inter dantem ali-
quod donum, et inter illum cui fit datio :
quia nullus sibi ipsi dat proprie. Pater
autem et Filius sunt unum in ratione dan-
tis Spiritum Sanctum, quoniam una spira-
tione spirant eum, suntque unum principium
in spirando. Ideo dici non potest
quod unus det alteri Spiritum Sanctum.
— Et si objiciatur quod Spiritus Sanctus
procedit a Patre in Filium, respondetur
quod procedit in Filium ut in objectum, D
non ut in subjectum, sicut supra expositum
est. Quod si rursus objiciatur quod
nec in creaturam ut in subjectum, dicendum
quod ratione effectus quem causat in
creatura, dicitur in eam procedere ut in
subjectum. Hsec Richardus.
Idem Petrus; et addit : Quum donum
sit datio irreddibilis, non potest Spiritus
Sanctus esse sic donum ut detur a Patre
Filio et econtra. Verumtamen Spiritus Sanctus
est mutuus amor Patris et Filii, quem
T. 20.
rependit Patri.
Prseterea Petrus queerit, utrum donum
dicatur univoce de Spiritu Sancto et do-
nis ejus creatis. Et respondet, quod nec
omnino univoce neque omnino sequivoce,
sed analogice, ita quod per prius de dono
increato. Donum namque importat relalionem
ad dantem et ad eum cui datur. Relatio
autem ad dantem consurgit ex emanatione
liberali. Utrumque autem donum
liberaliter emanat : sed Spiritus Sanctus
emanat non solum ut donum, sed etiam
ut ratio dandi ; dona vero creata solum
procedunt ut dona. Porro relatio ad eum
cui datur, consurgit ex infusione ad habendum.
Aliter autem habetur Spiritus
Sanctus a mente creata, aliter dona ipsius
nam ipse habetur ut finis quo fruendum
est; dona vero ipsius habentur sicut dispo-
sitio ad finem quo fruendum. Hsec Petrus.
Concordat Alexander, secundum quem
nihil convenit univoce Deo et creaturis, id
turis commune est accipere esse ab alio.
DEinde
QU^STIO III
principaliter quaeritur, Utrum
Spiritus Sanotus possit dioi
spiritus noster et donum nostrum
ac amor noster.
Videtur quod sic. Primo, quia de Deo
Patre dicimus, Pater noster : ergo de Spi-
ritu Sancto possumus dicere, spiritus no-
ster. Imo et Spiritus Sanctus noster prse-
sertim posse dici videtur, quum ipse
sanctificet nos. — Secundo, quia de Deo
dicimus, Deus noster, creator noster : er-
go de Spiritu Sancto poterimus dicere,
Spiritus Sanctus noster. — Tertio, quoniam
Spiritus Sanctus datur hominibus, Fi-
lius quoque datus est nobis, ut loquitur /«. ix, 6.
Isaias : ergo dicere licet de Filio Dei, quod
6
: