Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

AN CARTTAS AUGEATUB, ET QUALITER QUIBUSVE ACTIBUS 31
Videtur quod non augeatur. Primo, quo- A
niam est simplex forma indivisibilisque
essentia. — Secundo, quia nec est quanla
ex sua natura, nec quantitas, sed qualitas
simplex ; nec ex parte subjecti sui, quum
insit voluntati, quse est immaterialis et
inorganica potentia animae. — Tertio, quod
non movetur, non augetur, quum augmentatio
sit species motus. Sed caritati non
competit moveri, quum non sit corpus
neque res corporalis, sed spiritualis.
In oppositum est auctoritas August.ini,
dicentis : Caritas meretur augeri, ut aucta B
mereatur et perfici. Et iterum ait : Garitas
quum fuerit nata, id est infusa, nutritur;
quum f uerit nutrita, roboratur ; quum fu-
erit roborata, perficitur. — Denique diversi
sunt gradus caritatis, in quibus homo cre-
scit paulatim. Et tale crementum est quod-
dam caritatis augmentum.
Ad hoc Thomas respondet : Quidam
po-
suerunt caritatem essentialiter non augeri,
et horum quadruplex fuit opinio. Quidam
namque dixerunt, quod caritas secundum
se non augetur, sed dicitur augeri in no- C
bis in quantum nos in caritate profici-
mus :
et hsec fuit opinio Magistri et suorum,
quoniam posuerunt caritatem non
esse nisi ipsummet Spiritum Sanctum, in
quem variatio nulla cadit. Sed hoc stare
non valet, quoniam non est intelligibile
quod nos proficiamus in caritate, quse est
Spiritus Sanctus, nisi aliquid fiat in nobis
quod prius non fuit : et hoc esse non po-
test solummodo actus, quum actus pro-
cedat ex habitu seu virtute, sicut probado, fervor caritatis metaphorice sumitur,
tum est, omnis quoque actus perfectus, D secundum quod caritatem dicimus esse
quali unimur Spiritui Sancto, est a virtute
perfecta. — Alii dixerunt, quod caritas es-
calorem, et intensionem actus caritatis vocamus
fervorem, prout etiam S. Dionysius DeCoeiest.
sentialiter non augetur, sed dicitur augeri,
in quantum magis firmatur in subjecto
secundum ipsam radicationem. Sed ex hoc
sequitur ipsam quoque augeri essentiali-
ter : nulla enim forma magis firmatur in
subjecto, nisi per hoc quod majorem ha-
bet victoriam super illud. Augmentum ve-
ro victoriae redundat in augmentum virtu-
tis, et per consequens in augmentum suse
essentia? : quoniam
virtus si non est ipsa
essentia, oportet quod sit ab essentia, com-
mensureturque ei sicut effectus proprise
causse. — Alii dixerunt, quod caritas es-
sentialiter non augetur, sed adveniente
majori caritate, minor quse inerat destrua-
tur, sicut dies augeri dicuntur dum mi-
noribus succedunt majores. Quod stare
non valet, quoniam nulla forma corrum-
pitur nisi ex agente contrario, ut albedo
nigredine, vel per accidens ex corruptione
subjecti. Quum ergo subjectum caritatis
permaneat, caritas quoque adveniens, ca-
ritati quse inerat non contrarietiir, nequaquam
destruitur. — Alii dixerunt, quod
caritas non augetur nisi quantum ad fervorem.
Quod dici non potest, quoniam
fervor caritatis dupliciter sumitur. Primo
proprie, prout est in parte sensitiva. Quum
enim vires inferiores sequuntur motum
superiorum si sit intensus, sicut videmus
quod ad apprehensionem mulieris dilectae
totum corpus accenditur; sic quando affectus
superior intense movetur in Deum,
consequitur qusedam impressio in viribus
sensitivis, qua incitantur ad obediendum
divino amori. Intensio autem istius fervo-
ris ad augmentum non sufficit caritatis :
quia secundum augmentum istius fervoris
non attenditur quantitas meriti, quum
augmentum hujusmodi in corporis inferiorumque
virium dispositione consistat.
Idcirco hoc modo magis ferventes non
semper magis merentur : qui autem cre-
scit in caritate, crescit in merito. Secun-
ponit fervidum in angelorum amore. Sic- hier- ca P-
que fervor est per se consequens essen-
tiam caritatis. Hinc non potest in tali
fervore fieri augmentum, nisi caritas essen-
tialiter augeatur : quoniam simul variatur
res, et omnia quae ipsam consequuntur
per se.
Idcirco dicendum, quod caritas essentia-
liter augetur. Augeri autem non aliud est
vn -