Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

582 IN LIBRUM I SENTENTIAROl. DIST. XLIII : QU.EST. II
sit figura; oporteret quod aliquam haberel A Avicenna secundo Metaphysica? sua? testa-
figuram
ergo esset fiuilum, quia figura
est, qua? termino vel terrainis clauditur.
Ad secundum, videlicet, an possibile sit
esse multa infinita secundum actum, re-
spondet : Circa hoc fuit duplex opiuio.
Avicenna namque el Algazel dixerunt,quod
impossibile est multitudinem actu infinitam
esse per se, non autem per accidens.
Dicitur enim multitudo esse infinita per
se,quando infinita multitudo requiritur ad
hoc quod aliquid sit : et hoc impossibile
lur, quod corpus ex eo quod corpus, non
est necesse superficiem habere, sed ex eo
quod finitum est. — Itaque Richardus pro-
positum probat sic : Essentia creatura? di-
cit quid indifferens ad fore aut non fore
in effectu : idcirco dum fit, determinate
contrahitur ad alteram partem, et ita fini-
tur. Ha?c Richardus.
Verum ha?c ratio ejus videtur rationibus
Thoma? ac Bonaventuree infirmior esse.
Posset enim quis dicere : Verum est quod
est, quoniam oporteret quod productio ali- B dum fit, contrahitur ad esse actualis ex-
cujus dependeret ex infinitis; et sic nunquam
compleretur, quoniam infinita non
pertranseuntur. Per accidens vero dicilur
multitudo infinita, quando non requiritur
ad aliquid infinitas multitudinis, sed ac-
cidit sic esse. — Haec autem opinio stare
non potest,quoniam omnem multitudinem
oportet esse in aliqua multitudinis specie.
Species autem multitudinis sunt secundum
species numerorum. Sed nulla est
species numeri infinita, quoniam quili-
sistentia?, non tamen ad quantitatem determinatam,
quum esse tam communiter
sumptum, minus requirat quantitatem limitatam
quam forma substantialis cujus-
libet rei composita?. Imo quum dicat Aver-
roes, Sicut res differunt suis figuris, ita
et suis formis specificis; videtur directe
repugnare naturse rei corporea? habere ma-
gnitudinem infinitam.
Durandus quoque hic multa inducit, et
opinionem illam Avicenna? et Algazelis de
bet numerus est multitudo mensurata per C infinilo secundum mullitudinem,dicit pro-
unum. Prseterea, omne creatum est sub babilem esse, se quoque interdum esse sic
aliqua certa intentione creantis, qui non opinatum. Primo, quoniam Deus potest tot
animas rationales simul producere, quot
in vanum aliquid operatur : idcirco opor-
tet sub certo numero creata omnia com-
prehendi. Verumtamen esse multitudinem
infinitam in potentia, possibile est. — Ha?c
Thomas in Summa.
Insuper de his diffuse scribit Richar-
dus, et quamvis in conclusione concordet
cum Thoma et Bonaventura, non tamen
in mediis, quia apparet ei quod motiva
successive. Ergo potest simul infinitas cre-
are : quia quacumque finita multitudine
animarum assignata, potest Deus successi-
ve plures producere, imo et plures produ-
ceret, si generatio in perpetuum perdu-
raret, quod Deo possibile est. Item, Deus
potest simul tot animas condere quot pos-
sunt naturam anima? participare : qua?
illorum insufficienlia sint. Quamvis enim, D essent necessario infinitse; alioqui ultra
ut ait, naturam corporis ac forma? sub-
stantialis sequatur quantitas determinala,
et hoc per naturam; ex hoc tamen non
sequitur quin supernaturaliter possit ei
indeterminata et infinila quantitas copu-
lari, pra?sertim quum Deus possit facere
dimensiones a substantia separatas, ut in
Sacramento patet altaris. Motivum quoque
quorumdam sic arguentium, Omne corpus
oportet esse aliquid ad superficiem terminatum,
insufficiens arb'tratur : quoniam
mullitudinem animarum finitam non pos-
set unam aut duas plures creare. — Ha?c
Durandus prolixe prosequitur. Nihilo mi-
nus tandem ab illa resilit opinione, et
pra?facta? Calholicorum positioni consen-
tit, et argumenta ha?c solvit. De infinilo
autem secundum magnitudinem, an fieri
queat, non scribit.
Ha?c breviter tetigisse sufficiat, ut vite-
tur prolixilas, et studiosis detur diligenti-
oris inquisitionis occasio.