Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

AN DEO CONVEXIAT QUOSDAM REPROBARE ET OBDURARE, ET QUID SINT AGTUS ISTI 523
Videtur quod non conveniant Deo, quo- A
niam non est personarum acceptor Deus :
quum ergo nulla fuerint merita aut deme-
rita hominum ante mundi constitutionem,
videtur quod ab aeterno non reprobavit
unum pra? alio. Et si dicatur, quod ideo
unum pra? alio reprobavit, quia unius vi-
tia magis quam alterius pra?cognovit; con-
tra hoc est quod temporale non est causa
a?terni : ergo peccata, qua? fiunt in tem-
pore, non fuerunt causa reprobationis
a?ternse. — Pra?terea, obduratio est quid
vitiosum : non est ergo a Domino Deo B
virtutum.
/s.Lxiii,t7. In contrarium est illud Isaia? : Domine,
quare nos errare fecisti de viis tuis, in-
durasti cor nostrum ne timeremus te ? At-
.Ps.xliimo. que in Psalmo : Declinasti semitas nostras
a via tua. Et item quod toties dixit ad
Ego indurabo cor Pharaonis. Et
Ea-od. iv, Moysen :
VII, XIV.
Deuteronomii secundo : Induravit Dominus
Deut. H.30.
Deus tuus cor Sehon regis Amorrha?orum,
et obfirmaverat spiritum ejus, ut tradere-
tur in manus tuas.
Ad ha?c Thomas respondet : Reprobatio
addit ultra pra?scientiam rationem providentia?.
Quum enim providentia sit com-
muniter omnium, specialiter tamen est
rationalium creaturarum, qua? gratia? et
gloria? sunt capaces. Et quoniam creatura
hujusmodi a consecutione ultimi finis po-
test deficere ex culpa ejusdem, ideo a di-
vina providentia ordinatum est ut talis
defectus in bonum cedat justitia?, dum
culpa? adhibetur poena, et inordinatio vi-
tii recuperatur per ordinationem justi sup- D
plicii. Ideo sicut providentia Dei respectu
boni gratia? et gloria? cum pra?scientia
eventus, vocatur pra?destinatio ; sic providentia
Dei respectu mali oppositi cum
pra?scientia defectus, reprobatio nomina-
tur. Et quoniam bonum subjacet provi-
dentia? Dei tanquam causatum et ordinatum
ab ea, ideo pra?destinatio fertur causa
gratia? et gloria?. Sed quoniam malum cul-
pa? non subjacet providentia? divina? ut
intentum et causatum, sed solum tanquam
C
pra?scitum et ordinatum ; hinc reprobatio
est solum pra?scientia culpa?, non causa :
est tamen non solum pra?scientia culpa?,
sed etiam causa poena? per quam culpa
ordinatur. — Ilaque reprobatio illa divina
non addit aliquid ex parte reprobati supra
prcescientiam, quia nil causat in ipso per
quod malus fiat ; sed addit aliquid secundum
rationem ex parte Dei reprobantis,
videlicet voluntatem ordinis poena? ad
culpam.
Pra?terea obduratio interdum dicitur ac-
tus voluntatis obstinata? in vitio, cui per-
tinaciter inhaeret : sicque Deus non est
causa obdurationis, sicut nec actus peccati
quantum ad ejus deformitatem, sed homo.
Interdum obduratio appellatur privatio
gratia?, qua? et exca?catio dicitur. Hominem
autem carere gratia ex duobus contingit
: tum quoniam ipse non vult reci-
pere, tum quoniam Deus non infundit nec
vult gratiam ipsam infundere. Quorum
duorum iste est ordo, ut secundum non sit
nisi ex suppositione primi : quia quum
Deus nil velit nisi bonum, et istum carere
gratia non sit bonum in se, sed solum in
quantum indignus est eam habere ex ne-
gligentia sua et culpa ; sic absolute lo-
quendo, prima causa hujus carentia? seu
defectus, est ex parte hominis, non ex
parte Dei, nisi ex suppositione. Et ita vo-
catur causa exca?cationis, obstinationis et
indurationis, non malitiam immittendo,
sed gratiam non pra?stando : qua? quum
non pra?stetur de necessitate, sed libere
in Deo est eam impertiri et non impertiri;
ita ejus quod est non impertiri, ipse est
aliquo modo causa ex sua justitia. Quidam
vero dicunt, quod Deus est causa obdurationis,
sicut natura est causa quietis. Quod
manifeste est falsum, quoniam quies na-
turalis est finis motus naturalis, et per se
intenta a natura : quod de obduratione
respectu Providentia? dici non valet. —
Itaque obduratio ut est pcena, reducitur
in causalitatem divinam, non ratione defectus.
Quum vero asseritur, quod malum
pcena? esl a Deo, intelligendum esf de ma-