Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

QUID SIT PERSONA, ET QTLE RATIO EJUS 1N DIVINIS, ET QUALITER DEO CONVENIAT 159
catur substantia per ly Deus, quod est A Unitas itaque ibi est juxta modum essen-
prsedicatum ; et aliter per hoc verbum,
est, quum dicitur, Isti tres sunt unus
Deus. Quum enim dicitur, Isti, etc, pronomen
designat substantiam quse suppo-
nitur atque distinguitur, et ly sunt, importat
eamdem per respectum ad naturam
communem, et ly Deus, importat eamdem
ut communem. Unde dico, quod persona
significat substantiam ut significatur per
ly isti, et per ly sunt, et non ut significa-
tur per Iy Deus. Ideo quia non potest in-
telligi quod sunt tres, nisi talis substan-
tia cadat in significatum plurale, necesse
est hoc nomen, persona, cadere in plura-
litatem, quando de omnibus dicitur in
summa.
Hsec autem substantia sic supposita non
tantum importatur in intellectu personse,
sed etiam proprietas constituens personam
indeterminate atque in ratione com-
muni. Et quod ita sit, patet per tres auctoritates
et per simile. Dicit namque
Augustinus in principio libri septimi de
Trinitate : Omnis essentia quse relative di-
citur, est etiam aliquid relativo excepto,
ut homo dominus ; etsi non esset absolutum,
nec relativum. Ex quo elicitur, quod
persona hsec et illa dat intellectum sub-
stantise suppositse, et etiam intellectum
proprietatis. Ergo et persona, quse dicit in
communi substantiam suppositam, in in-
tellectu suo claudit utrumque, videlicet
personam et proprietatem. Secunda aucto-
ritas est Boetii in libro de Duabus naturis
in una persona Christi, qui venatur defi-
nitionem personse ex substantia supposita
et proprietate distinguente, dicendo quod
persona est individua substantia rationalis
naturse. Tertia est Richardi in libro suo de
Hb.iv,cj9. Trinitate dicentis : Persona significat sub-
stantiale esse ex aliqua singulari proprie-
tate. Ideo ergo confidenter fatemur perso-
nas in divinis per substantiam dictas, et
substantiam significare, et plures ibi esse
personas, non plures substantias : quia
sunt ibi plures habentes unum atque in-
differens esse ex differenti proprietate.
di, pluralitas juxta modum exsistendi. Est
(inquam) ibi unilas essentise, quoniam
unum et indifferens esse;et plures per-
soiuo, quoniam plures exsistentise.
Per exemplum etiam hoc probatur : quia
in inferioribus persona significat substan-
tiam suppositam naturse communi ; sup-
ponitur aulem naturse communi per in-
dividuationem, quam habet ex materia et
accidentibus. Verum ex ignobilitate sui
contingit quod dividitur per materiam in
B qua est, ita quod illa quse est in isto, non
est in illo : sicque in duobus exstat igno-
bilitas, utpote, quia dividitur, et quia com-
ponitur cum eo quod individuat eam duplici
compositione,videlicet essentiali cum
materia, et accidentali cum accidentibus
individuantibus eam. Si igitur demus Deo
quod est nobilitatis, et tollamus ab eo
quod est ignobilitatis, significabit persona
in divinis substantiam suppositam pro-
prietati, non tamen compositam nec divisam
in quibus est. Ideo unitas personarum
C semper in substantia manet, et numerus
penes modum exsistentise ab alio, ut dixit
Richardus. Pluralitas ergo personarum re-
ferri non potest ad aliquid absolutum si-
gnificatum in hoc nomine, persona : quia
tunc aliquid de substantia esset in una
persona, quod non esset in alia. Hinc cau-
te loquendum est hic, scilicet ut persona
significet substantiam suppositam cum
singulari proprietate, in qua secundum
exsistentise modum admittitur numerus,
etsi non numeretur substantia significata :
D ut quum dicitur, Duse sunt personse, vel,
Tres sunt personse, referatur numerus ad
personam secundum exsistentise proprie-
tatem, et non secundum multitudinem
substantise significatse. — Hsec Albertus.
Concordat Udalricus, inter cetera lo-
his solvitur qusestio multum
quens : Ex
gravis, habens pro utraque parte varias
auctoritates Sanctorum, videlicet, an per-
sona significet in divinis essentiam, an re-
lationem. Dicendum enim quod tria si-
gnificet : principaliter enim substantiam