25.06.2017 Views

и перевод четырех Евангелий__Том 24

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Ἄ λλην παραβολὴν ἐλάλησεν αὐτοῖς. Ὀ μοία ἐστίν ἡ βασιλεία τῶν<br />

οὐρανῶν ζύμῃ, ἣν λαβοῦσα γυνὴ ἐνέχρυψεν εἰς ἀλεύρου σάτα τρία, ἕως oὗ<br />

ἐζυμώθη ὅλον.<br />

Мф. X III, 33. Иную пр<strong>и</strong>тчу<br />

сказал он <strong>и</strong>м: царство небесное<br />

подобно закваске, которую<br />

женщ<strong>и</strong>на взяв полож<strong>и</strong>ла<br />

в тр<strong>и</strong> меры мук<strong>и</strong>, доколе не<br />

вск<strong>и</strong>сло всё.<br />

Царство небесное как за<br />

кваска. Взяла баба ее, запуст<strong>и</strong>ла<br />

в меру мук<strong>и</strong>, пока вся:<br />

квашня подн<strong>и</strong>мется.<br />

Баба полож<strong>и</strong>ла закваску <strong>и</strong> остав<strong>и</strong>ла квашню к<strong>и</strong>снуть, пока<br />

сделается тесто.<br />

Бабе больше не нужно н<strong>и</strong>чего делать. То, что она сделала,<br />

уже достаточно для того, чтобы вышло то, что ей нужно.<br />

Как земля самородно род<strong>и</strong>т, как квашня сама подн<strong>и</strong>мается,<br />

так ж<strong>и</strong>знь разумен<strong>и</strong>я самородно ж<strong>и</strong>вет <strong>и</strong> не прекращается.<br />

И опять ту же мысль выражает еще пр<strong>и</strong>тча о сеятеле <strong>и</strong> плевелах<br />

(Мф. X III, <strong>24</strong>—30), но с новым <strong>и</strong> глубокомысленным значен<strong>и</strong>ем,<br />

дающ<strong>и</strong>м прямой ответ на вопрос людей о том, что есть<br />

зло <strong>и</strong> как должен человек пон<strong>и</strong>мать зло <strong>и</strong> относ<strong>и</strong>ться к нему.<br />

Ἄλλην παραβολὴν παρέϑηϰεν αὐτοῖς, λέγων ᾩ μοιώϑη ἡ βασιλεία, των<br />

οὐρανῶν ἀνϑρώπφ σπείραντι ϰαλὸν σπέρμα ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ.<br />

Ἐ ν δὲ τῷ ϰαϑεύδειν τοὺς ανϑρώπους, ἦλϑεν αὐτοῦ ὁ ἐχ ϑρός, ϰαὶ ἔσπειρε<br />

ζιζάνια ἀνὰ μέσον τοῦ σίτου˙ ϰαὶ ἀπῆλϑεν.<br />

Ὅ τε δὲ ἐβλάστησεν ὁ χόρτος, ϰαὶ ϰαρπὸν ἐποίησε τότε ἐφάνη ϰαὶ τά ζιζάνια.<br />

Προσελϑόντες δὲ οἱ δοῦλοι τοῦ οἰϰοδεσπότου εἶπον αὐτῷ Κύριε, οὐχ ὶ.<br />

ϰαλὸν σπέρμα ἔσπειρας ἐν τῷ σῷ ἀγρῷ; πόϑεν οἶ ν ἔχει τὰ ζιζάνια;<br />

Ὁ δὲ ἔφη αὐτοῦς Ἐ χϑρὸς ἄνϑρωπος τοῦτο ἐποίησεν. Οἱ δέ δοῦλοι,<br />

εἶπον αὐτῷ Θέλεις οἶ ν ἀπελϑόντες συλλέξωμεν αὐτά;<br />

Ὁ δὲ ἔφη Οὔ, μή ποτε συλλέγοντες τὰ ζιζάνια, ἐϰριζώσητε ἅμα αὐτοῖς.<br />

τὸν σῖτον.<br />

Ἄ φετε συναυξάνεσϑαι ἀμφότερα μέχρι τοῦ θερισμοῦ˙ ϰαὶ ἐν τῷ ϰαιρῷ<br />

τοῦ θερισμοῦ έρῶ τοῖς θερισταῖς. Συλλέξατε πρῶτον τὰ ζιζάνια, ϰαὶ δήσατε<br />

αὐτὰ εἰς δέσμας, πρὸς τὸ ϰαταναῦσαι αὐτά˙ τὸν δὲ σῖτον συνάγετε εἰς<br />

τὴν ἀποϑήϰην μου.<br />

179

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!