O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

o seu modelo normativo altamente racionalizado e codificado, é a fonte
principal da orde, da unidade e do progreso da sociedade occidental. A
secularización foi posíbel porque a igrexa católica non se atribuíu xurisdicción
sobre a sociedade secular. En xeral, o cristianismo foi o que puxo os alicerces
da economía, da ciencia, da autonomía intelectual, da estrutura legal, da
secularización e do individualismo propios do mundo occidental. Con outras
palabras: é a raíz máis forte da democracia moderna e, por extensión, do
Estado do benestar. 141
As características básicas do funcionalismo
No funcionalismo, as sociedades son sistemas con certas necesidades básicas
ou funcións que deben ser satisfeitas coa axuda de diferentes estruturas, é
dicir, institucións e prácticas. Dado que a orde social depende de que todos os
seus elementos cumpran as funcións que lles corresponden, cada institución
singular, concibida como simple apoio doutras institucións, carece de
significación por si mesma. Como acabamos de ver, os modelos funcionalistas
acaban lexitimando a orde social, que se presenta como unha solución racional
óptima. 142 Imos achegarnos brevemente a este elemento do repertorio
canónico da man de Giner 143 , que, de entrada, valora positivamente algúns
postulados básicos do funcionalismo:
La concepción de la realidad social en forma estructural es necesaria, dada la
naturaleza interactiva o relacional de sus fenómenos: es menester estudiarlos como
todos, como conjuntos, como realidades distintas de la mera suma de los individuos,
instituciones y eventos que los componen. Las estructuras son entidades sociales
cuyos componentes se hallan en un estado de mínima integración mutua, por
incómoda o conflictiva que ésta sea. La visión estructural de la sociedad también es
necesaria porque entender el mundo es atribuirle un orden (es decir, una estructura),
poner orden, por lo menos en nuestra propia mente como observadores o como
partícipes en la vida social, en lo que de otro modo sería un caos. (Giner, 1997 2 , 65.)
A estrutura pode ser definida como un “conjunto de elementos
relativamente interdependientes, cuya naturaleza difiere de la mera suma de
102