O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

imperativa”. 526 En efecto, non hai ningunha corporación que non tenda a
“establecer criterios, más o menos detallados, de lo que es acción social eficaz,
válida y legítima de sus miembros dentro de la corporación, y hasta fuera de
ella, que controla mediante un sistema de sanciones. A pesar de todo ello
ninguna corporación renuncia a conseguir que sus miembros tengan un cierto
nivel de identificación moral con ella”.
A igrexa católica, como calquera corporación, “es un instrumento al
servicio de líderes y grupos dirigentes que, definiendo los objetivos de una
colectividad, la utilizan para alcanzarlos” (Giner e Pérez Yruela, 1979, 66). 527
En conclusión, e para enlazarmos coas nosas reflexións ao comezo deste
capítulo, a igrexa católica non é allea á preocupación de calquera corporación
polo poder. Como recordan Giner e Pérez Yruela (1979, 76-77), o poder non se
basea só sobre os bens materiais dispoñíbeis ou sobre as ideas que se
defenden. Tamén é esencial a disciplina interna e mais o correspondente
sistema de penalizacións, así como unha estratexia de expansión proselitista
que asegure a propia posición na competencia con outras corporacións que
supoñan un perigo. A supervivencia da corporación depende do seu poder
“para imponer su modo de coordinación y dominación al resto de la sociedad”.
Como sostén Maier (1981, 84), non hai ningún movemento cara á organización
dos intereses corporativos que non sexa á vez un paso cara á exclusión
daqueles que non están integrados na estrutura de negociación supervisada
polo Estado.
Se no repertorio funcional-pluralista a organización está determinada
polos intereses do grupo, de tal maneira que a dirección aparece como unha
simple canle de transmisión destes intereses –a corporación representa os
intereses do grupo–, o corporatismo afirma unha relación de dependencia
mutua entre os intereses e a forma de organización dos intereses, de tal
maneira que os intereses non aparecen per se, senón que son definidos pola
dirección, nun proceso estruturado pola organización corporativa.
Evidentemente, cando a corporación consegue ser destinataria de importantes
recursos públicos (v.g. a potestade de implementar políticas estatais) pode
chegar a ditarlles aos seus membros os seus propios intereses: a corporación
goberna os intereses do grupo.
340