O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

estratexias analíticas que desembocan nunha visión determinista, insuficiente e
ahistórica da realidade. 166
A selección dos autores significativos ou representativos do canon
politolóxico sobre a transición política española ten o mesmo carácter
problemático que presenta o fenómeno antolóxico en xeral. 167 Aquí non temos
o propósito, porén, de elaborarmos unha antoloxía de textos que ilustren a
conformación dun canon. O que pretendemos facer nos capítulos 4 a 8, moito
máis modestamente, é a esquematización do que consideramos as liñas
mestras da narración canónica do proceso democratizador español, 168 partindo
da idea de Mannheim (1997 4 , 72) de que non hai momento ningún na historia
do pensamento e no decurso dos cambios sociais e intelectuais no que os
puntos de vista non manteñan unha íntima acción recíproca coas formas da
experiencia. Para realizar esta tarefa imos estudar, entre outros, os modelos de
Huntington e de Linz, certamente dous dos máis prestixiosos politólogos de
todos os tempos. Non queremos que este exercicio que pretendemos realizar
sexa simplemente exexético, aínda que somos conscientes de que podemos
vernos expostos a posíbeis críticas na liña do apuntado supra por Almond
sobre a utilización da academia con fins de propaganda ideolóxica. Polo tanto,
imos ter moi en conta unha reflexión de Laudan (1977, 222-223) verbo da
análise histórica dos repertorios científicos (ou, na terminoloxía deste autor, das
tradicións de investigación). Sucede con demasiada frecuencia, en efecto, que
o historiador das ideas –dos sistemas conceptuais– realiza un labor importante
pero insuficiente –ou mesmo terxiversador– cando procura descubrir cales son
as liñas de razoamento que levan os nosos devanceiros a adoptaren as súas
crenzas e, para lograr este obxectivo, se limita a expor as interconexións
sistemáticas entre as crenzas dun pensador (ou dun grupo de pensadores)
respecto dunha serie de cuestións moi relacionadas. O certo é que os modelos
son tamén –alén de conexións lóxicas entre proposicións– intentos de resolver
problemas importantes, de maneira que haberá que se preguntar sempre cales
son exactamente os problemas que constitúen a orixe e a motivación daqueles
modelos.
Con outras palabras, sabemos que as ideas están interrelacionadas e
interconectadas. O que pretendemos facer nos cinco seguintes capítulos non é
113