O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

dos seus membros. (e) As corporacións deben ter a autoridade e o poder de
lles impor aos seus membros o cumprimento dos acordos acadados co Estado.
(f) Nos casos das corporacións especialmente comprometidas na
implementación de políticas públicas é preciso que, ou ben sexa obrigatorio ser
membro das corporacións, ou ben que o Estado delegue nas corporacións a
autoridade tanto sobre os seus membros como sobre os que non o son. (g) O
Estado é unha estrutura de dominación que procura manter a orde social. (h)
Existen diferentes niveis de corporatismo: macro, meso e micro. (i) A cambio da
aceptación do intervencionismo estatal, as corporacións que poden mobilizar
máis recursos gañan un trato e un estatuto privilexiados ao tempo que os
intereses da maior parte da cidadanía quedan marxinados e diminúe a
importancia das canles electorais de representación.
Estes son os principais puntos tratados neste capítulo:
• A sociedade posúe unha natureza relativamente ordenada e estábel grazas
ao consenso cidadán verbo das pautas de conduta estabelecidas no marco
do sistema institucional. Porén, o equilibrio social é precario, dado que a
política é esencialmente conflitiva. De aí que, fronte ao consensualismo
propio do repertorio canónico, apareza un conflitivismo metodolóxico que
procura explicar a estrutura e o cambio sociais tendo en conta as
manifestacións básicas do conflito.
• No modelo conflitivista, o individuo, certamente condicionado biolóxica e
socialmente, axústase a determinadas normas éticas e persegue
racionalmente o seu interese, o que inevitabelmente desemboca no conflito
cando coincide con outros na procura do mesmo fin ou de fins
reciprocamente incompatíbeis. De maneira que, en xeral, o cambio é o
resultado da interacción permanente entre intereses: o conflito social posúe
unha estrutura –un conxunto dinámico de relacións entre os axentes
situados nas distintas posicións do campo–, e o consenso explícase como
unha expresión ideolóxica da dominación exercida por algúns axentes sobre
outros.
290