O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

(c) A desmobilización: As razóns polas que a poboación dos réximes
autoritarios estabilizados aparece despolitizada –é dicir, politicamente apática–
son basicamente tres: a carencia de ideoloxía e a mentalidade das elites
gobernantes; a ameaza que para os demais compoñentes suporía a
mobilización dun dos compoñentes do pluralismo limitado; e a necesidade
dunha parte da cidadanía de librarse das tensións, nos casos de réximes
autoritarios xurdidos logo de períodos democráticos conflitivos. 197 En definitiva,
a desmobilización é o prezo do equilibrio no pluralismo limitado. 198 Hermet
(1980, 332) precisa que, en España, o fomento da apatía política serviu para
garantir mellor o poder e o obxectivo contrarrevolucionario da ditadura
franquista.
(d) O liderado político: O partido autoritario non é máis que un grupo de
presión entre outros, e, polo tanto, non constitúe a única canle de acceso ao
poder. Na selección da elite política, o partido compite con outras instancias.
En España, o papel político do Movimiento foi secundario porque non chegou
nunca a ser realmente forte e foi debilitándose progresivamente. 199
A tipoloxía revisada
Co paso do tempo, Linz, Stepan e Gunther (1995, 82) chegan á conclusión de
que esta primeira tipoloxía carece dunha capacidade preditiva e explicativa
suficiente verbo dos procesos de transición e de consolidación democráticas.
Para Linz e Stepan (1996, 38-54), se esta tipoloxía se aplicase na actualidade,
a inmensa maioría dos réximes non democráticos acabarían subsumidos no
tipo dos réximes autoritarios. Por iso propoñen unha tipoloxía revisada que
inclúe os réximes democrático, autoritario, totalitario, postotalitario e
sultanístico. O seguinte cadro reproduce, cunha pequena adaptación nosa, o
que ofrecen Linz e Stepan (1996, 44-45):
128