O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

cantidade de réximes non democráticos en países situados na periferia
xeopolítica e/ou económica en termos de desenvolvemento tecnolóxico e
económico. 613 Estes países escasamente industrializados e urbanizados, con
altas taxas de pobreza e analfabetismo e grandes desigualdades sociais, teñen
formas autocráticas de goberno que lles poden garantir ás burguesías locais a
súa continuidade como clase próspera e privilexiada:
In fact, the bourgeois stratum has given its allegiance to either ‘law-and-order’ right-wing
military dictatorship (Chile, Argentina), conservative parliamentary régimes (Venezuela,
Spain) or even socialist one-party régimes (Algeria) not according to any capricious
switches of loyalty, but as coherent conjunctural responses to its position within the
economy and in the structure of privilege, through calculations about its chances of
survival and betterment in each case.
Neste sentido, os nosos autores elixen a categoría dos réximes
despóticos para referirse aos sistemas políticos non pluralistas que, xurdidos
das crises históricas impostas pola forza, non permiten o estabelecemento dun
equilibrio negociado das forzas políticas presentes no seo do Estado. Estes
réximes reprimen calquera movemento ou ideoloxía que supoña un desafío aos
privilexios de clase e corporativos que representan. Con todo, a longo prazo os
réximes despóticos modernos teñen que atender certas arelas e aspiracións
amplamente espalladas na sociedade, polo que non poden evitar a
implementación de políticas que, malia non suporen reformas substanciais, si
implican certas transformacións parciais nos campos social, económico,
educativo, etc.
Os réximes despóticos modernos poden manifestarse de distintos
modos: (a) Os despotismos autocráticos danse en países cunha administración
pública débil e unha moi escasa modernización organizativa, nos que o poder
político arbitrario é ocupado por un notábel ou por un xefe militar. A Uganda do
xeneral Amin Dada sería un réxime autocrático-despótico típico. (b) Os
despotismos social-nacionalistas nacen dunha alianza entre o exército e certos
sectores “progresistas” con vistas á creación dun Estado autónomo e
“antiimperialista” baseado sobre o nacionalismo. O Exipto de Nasser sería un
exemplo deste tipo de despotismos. (c) Os despotismos reaccionarios son
377