O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

ecibe a igrexa católica das distintas administracións públicas, cifra que aparece
dispersa por diferentes conceptos da selva orzamentaria. A isto hai que lle
engadir os privilexios das enormes exencións fiscais das que segue a gozar a
igrexa, en discriminación inxusta verbo dos demais cidadáns, individual e
colectivamente. Téñase en conta que esta exorbitante axuda económica é
pagada por todos os cidadáns de calquera ideoloxía.
A área da educación laica e gratuíta é para a democracia un espazo
intanxíbel, consubstancial aos seus alicerces éticos, e ningunha instancia
confesional ou partidista posúe o menor dereito a invadila, usurpando as
expectativas de liberdade de conciencia e de igualdade de todos os cidadáns. Só
este modelo de ensino público pode xerar unha educación pluralista para a
democracia. Habería que incluír nos programas da docencia pública o estudo
das relixións como fenómenos históricos, dos enfrontamentos que xeraron e dos
debates sobre a fe relixiosa e a existencia de Deus, ou da alma e a súa
natureza, porque estes coñecementos son parte da historia da cultura e
contribúen a que o home poida coñecerse racionalmente a si mesmo. Porén, a
normativa sobre a liberdade relixiosa ten como obxectivo implantar de feito a
supremacía do ideario católico no campo educativo. Mentres, por unha banda,
os orzamentos públicos prevén a transferencia de importantes partidas para a
chamada escola privada concertada (é dicir, para a escola confesional católica),
por outra banda prodúcese unha a inxerencia eclesiástica nos plans educativos
(amparada no dereito dos pais a elixir a forma de educar seus fillos) a través do
favorecemento da catequese –as chamadas clases de relixión– nos centros
públicos e a retribución dos catequistas con cargo aos orzamentos públicos. Polo
tanto, a escola asume institucionalmente a tarefa de transmitir, con carácter
facultativo, a relixión católica como forma de conciencia. A política educativa, un
dos servizos públicos esenciais de calquera Estado democrático, aparece así
fortemente mediatizada polo factor relixioso, o que conduce a unha efectiva
renuncia a unha escola pública non confesional. O Estado non ofrece unha
educación pública, universal, laica e gratuíta (que admite a súa complementación
relixiosa confesional mediante a catequese parroquial ou doméstica) porque
debilitaría gravemente a perpetuación automática da posición de hexemonía da
469