O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

Os electores do Papa non representan nin aos fieis católicos nin aos pastores.
Unha real e efectiva democracia esixiría que fieis e pastores fosen debidamente
representados. Non é así. [...] Os cardeais, mesmo agora que proceden de variados
países e continentes, son eclesiásticos designados (“creados”) polo mesmo Papa
segundo criterios moi personalistas e entre os que non están exentos os ideolóxicos,
económicos ou retributivos de servizos prestados ao papado ou á Igrexa. [...] Con base
en ditos criterios personalistas, son excluídos aqueles eclesiásticos que o Papa ou a
sua curia consideran conflitivos ou menos submisos a Roma. [...]
[...]
[...] O Papa, sobre todo despois dun longo pontificado, tivo tempo de constituír
un Colexio de Electores ao seu gusto, condicionando así a elección do seu sucesor.
Isto foi o que fixo Xoán Paulo II mediante a prolixa Constitución
Apostólica Universi dominici gregis sobre a vacante da Sé Apostólica e a
elección do Romano Pontífice 568 , que segue a ser a norma vixente para a
elección papal. O papa Wojtyła, polo tanto, fixo uso da tradicional prerrogativa
pontificia de determinar o modo de elixir o seu sucesor. O conclave ten que
comezar unha vez trancorridos 15 días e antes de que pasen 20 desde a morte
do papa. A elección segue a estar nas mans dos cardeais, pero só daqueles
que teñen menos de 80 anos (a partir desta idade enténdese que non están xa
en condicións de elixir un papa que sintonice coas circunstancias da súa
época). O lugar da elección ten que ser –e esta sacralización da sede é unha
novidade absoluta recollida na Universi dominici gregis– a Cidade do Vaticano.
A maioría requirida para a elección é a cualificada de dous terzos, pero
transfórmase en simple ao cabo de 14 días, nos que se celebraron 34
escrutinios infrutuosos. O voto é secreto, e os cardeais electores, unha vez
comezadas as sesións, quedan completamente illados –nin sequera poden
acceder aos medios de comunicación– e non teñen permitida ningunha
comunicación co exterior. Os conclavistas deben gardar silencio sobre o
sucedido durante o proceso. 569
Souto Paz (1995 3 , 274) sintetiza así a caracterización do poder papal:
“El Romano Pontífice goza del poder supremo y absoluto sobre la Iglesia
universal y sobre cada iglesia particular; sus decisiones no son apelables ante
nadie; se trata, pues, de un poder absoluto, sin límites, y no está legalmente
352