O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

A corporación: definición
Organización ou institución social formalmente constituída pola asociación voluntaria de
persoas físicas (ou, no caso das federacións, de persoas xurídicas). É a unidade observábel
de organización colectiva e de intereses na sociedade contemporánea.
Obxectivos ou fins
Organización
Definidos, máis ou menos explícitos,
obrigatorios, supralocais e a longo prazo.
• Normas estatutarias propias que regulan
o comportamento dos membros e o
reparto dos bens.
• División e ordenación do traballo dos
membros e da dirección. As
organizacións máis grandes tamén poden
contar cunha estrutura xerarquizada,
cunha infraestrutura burocrática e cunha
coordinación imperativa.
• Ingresos obtidos das contribucións dos
seus asociados.
O repertorio corporatista
O carácter complementario do repertorio corporatista
278
• Control de determinados bens escasos.
• Imposición dos intereses dos seus
membros fronte ao Estado e fronte a
outras corporacións mediante a
participación nas decisións sociais,
económicas e políticas (aínda que as
corporacións evitan aparecer publicamente
como candidatas a mandatos políticos).
• Asunción crecente da prestación de
servizos aos seus membros.
Williamson (1989, 52-54) observa como, no repertorio pluralista 436 , ningún
grupo “regularly sees its preferences fully realized in political decisions. Instead
influence is widely dispersed, resting in the hands of the many rather than the
few”. Porén, aínda que a influencia estea moi repartida, non o está dun xeito
igualitario, porque o proceso de toma de decisións está nas mans das elites.
No repertorio pluralista, o conflito non está ausente, pero non atinxe nunca o
sistema como tal. De feito, e como nos recorda Berger, o pluralismo concíbese
como un sistema de representación no que a fragmentación dos conflitos en
diferenzas de intereses –específicas, pragmáticas e, daquela, negociábeis–
reforza a lexitimidade e a estabilidade políticas. Os grupos de interese,
concibidos como axentes estabilizadores, son os encargados de lle transmitir
as demandas da sociedade ao proceso político e de articulalas dentro del. Pero
contra os anos setenta do século XX xurdiron serias dúbidas verbo da
exactidude desta concepción dos intereses, dado que o seu alicerce teórico
xeral tamén sufriu un golpe importante. En efecto, nesta época xa non había