O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

ideas ou de opinións agacha un propósito anticonstitucional ou resulta
inquietante para un sector social, agás cando efectivamente lesiona dereitos ou
bens de relevancia constitucional. Polo tanto, o artigo 20.1 da lei fundamental
ofrécelle unha ampla marxe ao diálogo plural para a formación dunha
conciencia histórica colectiva, cuxo límite se atopa nas manifestacións
vilipendiadoras, racistas ou humillantes. A simple transmisión de ideas, por
execrábeis que resulten para a dignidade humana, está protexida polo artigo
20.1 da Constitución e non pode ser tipificada como delicto mentres non se
detecte unha intención de proselitismo xenófobo ou racista, ou directamente
unha incitación á comisión dun xenocidio, ou o enxalzamento dos xenocidas,
ou a intención de descrédito, menosprezo ou humillación das vítimas. En
concreto, a simple negación dun xenocidio é en si mesma inane, porque non é
nin sequera potencialmente perigosa para os bens xurídicos tutelados no artigo
607 do Código penal, sempre que non implique un xuízo positivo e unha
xustificación pública do feito criminal. 58
Desde o noso punto de vista, esta sentenza descoñece por completo as
conclusións ás que se chega na literatura especializada sobre o
negacionismo 59 , que nos vai servir aquí para pronunciarnos nunha cuestión
cuxa natureza científica é, de entrada, discutíbel. 60 Podemos describir o
negacionismo como un movemento internacional de extrema dereita e
antisemita dedicado a producir unha literatura propagandística pseudocientífica
preocupada por (a) demostrar o carácter inofensivo, xustificábel ou non criminal
do nacionalsocialismo, (b) negar o exterminio masivo dos xudeus por parte dos
nazis (ou rebaixar o número de vítimas), (c) negarlle ao xenocidio do pobo
xudeu o seu carácter sistemático e oficial ou (d) relativizar os crimes do
nacionalsocialismo mediante a crítica das crueldades dos aliados (como, por
exemplo, os bombardeos das cidades alemás, especialmente de Dresden). Os
intentos de ocultar a shoah remóntanse á Segunda Guerra Mundial: daquela,
en Alemaña empregábanse os eufemismos propios dunha Sprachregelung
(normativa lingüística) específica, tales como Endlösung (solución final) ou
Sonderbehandlung (tratamento especial), e os nazis intentaron borrar as
pegadas do exterminio. 61 Moitas obras negacionistas presentan, desde finais
dos anos setenta do século XX, unha sorprendente aparencia de
57