O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

no Estado aconfesional este réxime encubertamente favorábel á igrexa católica.
Porque os mandatos indefiníbeis de ter en conta e de cooperar, que se recollen
no artigo 16.3 da Constitución, permiten cubrir tanto as elevadas subvencións
económicas como as competencias de ensino en réxime de plena validez
pública de títulos ou de diplomas habilitantes, a inclusión da catequese optativa,
pero retribuída oficialmente, nos centros do Estado, e algunhas outras onerosas
miudezas máis, como o privilexio de oficializar os símbolos eclesiásticos –as
festividades relixiosas, os honores militares tributados a certas manifestacións de
culto público, etc.– e o de gozar dunha presenza privilexiada e crecente da
igrexa, dos seus ministros e das súas clientelas nos medios públicos de difusión.
En realidade, a relixión católica perdeu a posición de dominación da que
gozou durante a ditadura. Pero co artigo 16.3 da Constitución (e a lexislación
concordante), a igrexa católica obtivo unha cobertura institucional que a
converteu no polo politicamente beneficiado do binomio que forma xunto co
Estado. Agora, a igrexa atópase nunha situación envexábel: non ten ningunha
corresponsabilidade no Estado, pode criticar con total liberdade os actos do
Goberno de España cando lle conveña e goza de todas as vantaxes que lle
outorga un estatuto xurídico privilexiado, que unha aplicación abusiva vai
consolidando e ampliando ao seu favor. Pero como a igrexa segue a ser a
mesma in pectore, a súa obsesión por dominar, a súa codicia proselitista e a súa
intolerancia conxénita empúxana a pedir sempre máis e a simular un sentimento
de insatisfacción, con independencia duns privilexios dos que goza e que
presentan dúas vertentes: a práctica regulamentario-administrativa e a práctica
simbólica.
(a) A práctica regulamentario-administrativa. En España, e a maiores da
regulación da presenza da igrexa católica nos medios de comunicación públicos,
nos hospitais, nos centros de asistencia social, nas forzas armadas, nos
cárceres, etc., unha parte da renda das persoas físicas transfírese á igrexa
católica, porque a lexislación fiscal permite que os cidadáns que o desexen (na
práctica, aproximadamente un terzo) poidan, sen aumentar o volume da súa
tributación, asignarlle unha parte das súas cotas do IRPF á igrexa católica. Estes
privilexios financeiros converten a igrexa católica nun lastre para a economía. A
opacidade deliberada impide coñecer a cifra global da axuda financeira que
468