O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

Sartori, o noruego Rokkan ou o alemán Lehmbruch–, débenlles unha parte
esencial dos seus méritos académicos ás universidades dos EUA. 72
A causa inmediata da ciencia política atópase nos fenómenos asociados
á industrialización decimonónica e á democratización, e, máis concretamente,
nos problemas derivados das rápidas mutacións sociais que sofreron os
Estados Unidos a finais do século XIX, como consecuencia da inmigración
masiva, da urbanización e da industrialización. 73 A ciencia política tiña que
ofrecer, neste contexto, os elementos de referencia para unha resposta á
pregunta de como debían actuar as institucións políticas e as administracións
ante estes cambios. Co tempo, estes motivos iniciais –a necesidade das elites
de introducir reformas políticas e de contar cunha idea do Estado– recuaron
fronte ao interese por comprender e explicar a política en xeral e os partidos e
a democracia en particular. Contra o final do século XIX, á nacente ciencia
política lle preocupaban temas tales como a natureza, a orixe e a evolución do
Estado, a soberanía, a xustiza e mais o dereito, ao tempo que intentaba facer
descricións comparadas dos mecanismos e dos procesos políticos que
determinan as diversas formas de goberno. 74
Entre as preocupacións centrais de Wallerstein, como acabamos de
ver 75 , están os temas epistemolóxicos sobre a xénese histórica da ciencia
social e mais a procura dunha unidisciplinariedade dentro das ciencias sociais
que se plasma na proposta das ciencias sociais históricas. Na súa
reconstrución da etioloxía da ciencia política como disciplina, Wallerstein
(1995 2 , 15-20) observa que, entre 1789 e 1815, tivo lugar unha transformación
cultural fundamental da economía mundial capitalista: a burguesía mundial
aceptou a normalidade do cambio político –é dicir, abandonou o mito histórico
da excepcionalidade do cambio– como único xeito de contelo e de frealo 76 .
Nacía deste xeito a conciencia de que o sistema mundial é un sistema
capitalista limitado por un sistema interestatal composto por Estados
hipoteticamente soberanos. Esta normalidade do cambio atopaba así
expresións e respostas neste novo discurso: as ideoloxías, as ciencias sociais
e os movementos. As ciencias sociais eran necesarias na medida en que
proporcionan o coñecemento concreto das realidades actuais que xa non
podían achegar as comprensións metafísicas dun mundo inalterábel. 77 A
62