O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

que, como recorda Contreras Mazarío (1992, 120, 136-138, 169 e 185), non
aluden nin a Constitución nin o acordo de 1979, polo que a súa implantación,
de dubidosa constitucionalidade, só pode obedecer a unha decisión do
lexislador ordinario. 1198 De feito, nestes momentos a LOE non prevé unha
materia alternativa; 1199 en Galiza, o Goberno elixiu a fórmula da atención
educativa ao alumnado que non opte por ensinanzas de relixión. 1200 En todo
caso, a solución da materia alternativa, analizada sen parti pris e desde a lóxica
do modelo español de corporatización da función pública relixiosa, non resulta
en absoluto extravagante: que o dereito á formación relixiosa acabe xerando
obrigas para o alumnado que non exerce tal dereito responde ao interese da
corporación católica –asumido polo Estado como propio– por non perder
alumnado na materia confesional. 1201 Isto implica obviamente, como expón
Ramírez Medina (2001, 147), que os alumnos (ou seus pais) “que se ven
obligados a escoger una alternativa [...] no deciden en libertad: es el deseo de
sus compañeros creyentes de recibir doctrina –deseo al que un Estado
aconfesional debe permanecer ajeno–, lo que obliga al resto a recibir una
determinada formación alternativa; situación que [...] los convierte en rehenes
de los primeros”. 1202
E (b) que significa que a materia de relixión debe impartirse “en
condicións equiparábeis ás demais disciplinas”? Para empezar, non é posíbel
relegar a materia de relixión a unha situación marxinal e extraescolar, xa que
debe ter lugar dentro do marco académico. A maiores, a xurisprudencia
estabelece que o feito de recibir ou de non recibir un ensino relixioso –que é
optativo– non pode supor unha desigualdade na actividade escolar. A materia
alternativa, de impartirse, non ten por que ser avaliábel; a non avaliación non
contradí o principio de igualdade. O contrario sería tanto como prexudicar a
quen non se acolle ao dereito de recibir unha formación relixiosa voluntaria.
Despois de todo, non habería materia alternativa se non houbese materia de
relixión. En definitiva, que as condicións de impartición da materia de relixión
teñan que ser equiparábeis non significa que teñan que ser idénticas ás das
demais materias.
Na LOE, a materia de relixión regúlase da seguinte maneira:
Disposición adicional segunda. Ensino da relixión.
649