12.04.2013 Views

O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

la ruptura con el poder político, de no perder el apoyo económico del <strong>Estado</strong> y<br />

de conservar en la medi<strong>da</strong> de lo posible el peso de la Iglesia sobre las<br />

costumbres del país”.<br />

Por iso podería subscribirse a afirmación de Giner e Sarasa Urdiola<br />

(1993, 81-82) de que o papa Xoán XXIII “fue un actor que influyó tanto en el<br />

proceso como las influencias exteriores de secularismo creciente”. E por iso<br />

tamén resulta especialmente desafortunado que os mesmos autores (Giner e<br />

Sarasa Urdiola, 1993, 65) aín<strong>da</strong> subliñen que “la Iglesia debía acomo<strong>da</strong>rse a<br />

un entorno absolutamente nuevo”, como se non fose a propia igrexa católica a<br />

que contribuíse decidi<strong>da</strong>mente á configuración dese contorno. As elites<br />

católicas sabían que a situación de privilexio <strong>da</strong> súa igrexa durante a ditadura<br />

era tan insostíbel politicamente como irrepetíbel nunha democracia. De aí unha<br />

observación central de Barreiro Rivas (1999b, 39):<br />

al analizar la actitud de la Iglesia ante la Transición española, [...] sería un grave error<br />

el intento de explicar los comportamientos de la jerarquía, y el papel jugado por<br />

determinados sectores del clero y de las comuni<strong>da</strong>des religiosas más avanza<strong>da</strong>s, como<br />

una respuesta refleja al proceso general de cambio político que se desató a partir del<br />

fallecimiento del general Franco. Bien al contrario, lejos de cualquier atisbo de<br />

rectificación de actitudes anteriores, la Iglesia definirá un cambio de estructura<br />

autónoma, sujeto de larga preparación doctrinal, cuya referencia se sitúa de forma<br />

oportunística en los aires renovadores del Concilio Vaticano II, que la Iglesia española<br />

había interiorizado de forma concreta a partir de 1965.<br />

Segundo Giner e Sarasa Urdiola (1993, 65 e 82), a corporación católica<br />

puxo en marcha unha estratexia de cara ao posfranquismo que pasou por unha<br />

espectacular “retira<strong>da</strong> final de la participación formal en el <strong>Estado</strong> y sus<br />

instituciones”. Esta estratexia desembocou nun “entorno [...] en parte creado<br />

por ella misma”. O novo contorno, desde logo, non se corresponde totalmente<br />

co desexado –xa que é o produto dunha negociación–, pero tampouco semella<br />

especialmente insatisfactorio para a igrexa católica.<br />

De novo podemos botar man dos testemuños dos padres conciliares<br />

españois para <strong>da</strong>rnos de conta de até que punto se produciu unha moi rápi<strong>da</strong><br />

recepción do legado conciliar. Bueno Monreal, por exemplo, recoñece que<br />

559

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!