O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

xerarquía católica, interesada en construír unha imaxe de neutralidade política,
respecto da creación dunha formación política confesional coa que tería que
compartir a xestión dos seus recursos ideolóxicos. A maior parte dos
democratacristiáns integráronse finalmente na UCD, que foi un precioso
instrumento político para o catolicismo.
Unha vez alcanzado o obxectivo vital do cambio de réxime, a igrexa
católica non perdeu tempo ningún en definir o seu novo obxectivo político: a
defensa dos seus intereses no novo ordenamento institucional democrático de
acordo cos parámetros do corporatismo moderno. Era preciso crear un ámbito
político mesocorporatista, consolidar unha posición central estábel en varios
campos de importancia estratéxica –o político, o relixioso, o tributario e
financeiro e o educativo, basicamente– que puidese servir como plataforma
para conseguir un trato privilexiado e para influír ideoloxicamente en asuntos
tales como a moral ou a política familiar. O novo status da corporación católica
foi obxecto dun pacto entre o Goberno de España, a UCD, AP e a igrexa
durante o proceso constituínte. O relatorio constitucional, composto por unha
ampla maioría de católicos comprometidos, realizou o seu labor en segredo e
sometido ás discretas presións dunha igrexa católica empeñada en asegurar os
seus intereres, mentres a esquerda se desentendía da cuestión relixiosa e a
Santa Sé negociaba uns acordos internacionais co Estado –destinados a
afianzar a posición central da igrexa católica no novo campo político español–
que se asinarían só cinco días despois da entrada en vigor da lei fundamental.
De maneira que houbo dúas negociacións que transcorreron en paralelo e dun
xeito coordinado, à la façon do modelo do segundo circuito de representación
funcional. Por unha banda, a igrexa foi constitucionalizada nunha mención
expresa na lei fundamental (que tamén garante os intereses empresariais
católicos no campo educativo privado), e, por outra banda, o concordato de
1953 foi substituído por catro acordos parciais asinados o 3 de xaneiro de
1979.
20. Institucionalmente atrincheirada, é dicir, co seu gran obxectivo estratéxico
plenamente acadado, a corporación católica, en cuxa cúspide reinaba xa o
papa conservador Xoán Paulo II, aproximouse á dereita política para protexer e
694