O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

1953 lle reservaba ao xefe do Estado; (b) o diálogo cos cregos (que culminou,
no ano 1971, na asemblea conxunta de bispos e sacerdotes); e (c) a
desactivación dos movementos de base (v.g. a JOC e as HOAC). Coa
implementación desta estratexia, a igrexa católica acadou dous obxectivos
fundamentais: por unha banda, o control da presión “desde abaixo”, que lle
abríu á xerarquía católica as portas da negociación coas elites políticas sen
interferencias, e, por outra banda, a conformación dunha maioría episcopal
reformista que neutralizase os prelados máis inmobilistas. Neste sentido, é moi
significativo que o derradeiro documento episcopal español no que apareceu
un apoio ao réxime franquista date de 1966. 1022
A creación da Conferencia Episcopal Española
Un output conciliar decisivo
Un elemento central desta estratexia foi precisamente a Conferencia Episcopal
Española, constituída en 1966 como resultado das resolucións do Concilio
Vaticano II sobre a colexialidade dos bispos e a descentralización. 1023 Alberigo
(2005, 90) subliña que nos debates conciliares se buscou dotar estes
organismos de (a) un ámbito competencial claro fronte ao centralismo romano,
de (b) máis medios e un maior pluralismo para analizar e solucionar os
problemas e de (c) a capacidade de adopción de orientacións comúns.
Segundo Bourdieu e Saint Martin (1982, 2-4 e 38-39), estes organismos (a)
reforzan a cohesión dos corpos episcopais, (b) facilitan a elaboración dunha
liña común baseada sobre a conciencia dos intereses específicos e (c)
permítenlles aos bispos actuar como unha personalidade colectiva que produce
dun xeito colexiado documentos colectivos e declaracións conxuntas. A
maiores, se é certo que o episcopado valora enormemente a súa imaxe
corporativa, para a que traballa dun xeito consciente e sistemático co obxectivo
de aparecer publicamente como un corpo unitario e homoxéneo, 1024 a decisión
conciliar puxo nas súas mans un instrumento especialmente valioso.
580