O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

esultado positivo dun proceso democratizador habido nun país, que recibe o
apoio dos medios internacionais de comunicación e cuxo modelo estimula os
esforzos consecuentes de cambio de réxime noutros países. Neste sentido, a
democratización española non foi o resultado dunha bola de neve, xa que
estivo entre as primeiras e foi bastante autónoma. Porén, o caso que si influíu
no español é o portugués, porque o búnker franquista sufriu un profundo shock,
as elites reformistas procuraron evitar as sublevacións e os conflitos sociais
dirixindo o proceso democratizador desde o poder, e a oposición obtivo un
grande incentivo moral. En cambio, o precedente español si ía ser moi
importante noutros procesos democratizadores, como no húngaro ou en
América Latina. 259
Finalmente, Huntington ([1991], 104) propón unha lista de factores
complementarios que contribuíron ao debilitamento ou á ruptura dos réximes
autoritarios nos anos setenta e oitenta do século XX: (a) a prevalencia
internacional das normas democráticas; (b) a falta de lexitimación ideolóxica
dos réximes autoritarios distintos dos de partido único; (c) a gran rapidez do
crecemento económico, que intensificou os desequilibrios sociais e aumentou
as esixencias de participación política; (d) os problemas derivados da crise do
petróleo; e (e) as divisións no seo das coalicións de goberno dos réximes
autoritarios.
A vía española de transición cara á democracia: o segundo intento como
modelo canónico
A periodificación da transición e da consolidación democráticas
Linz (1992, 434-435, e 1996b, 24-28) resalta que a transición española foi un
proceso innovador e non exento de dificultades, de medos e de riscos. En
efecto, tivo lugar nun momento no que os antecedentes inmediatos de
transición quedaban historicamente moi lonxe (a española foi das primeiras
transicións desde a posguerra mundial) e tiñan todos unha connotación violenta
176