O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

ealidade política en insegura e cambiante. Desde a perspectiva do
conflitivismo metodolóxico, que analiza as manifestacións fundamentais do
conflito, o individuo colisiona con aqueles outros individuos cuxos actos están
guiados, ou ben polos mesmos obxectivos que ten el, ou ben por obxectivos
incompatíbeis cos seus. Se a sociedade cambia é precisamente porque entran
en conflito os intereses dos axentes espallados polas distintas posicións do
campo.
O propósito do corporatismo é xustamente a xestión e mais o control dos
intereses en conflito. Os seus elementos básicos son o consenso –que aquí
adquire unha dimensión esencialmente ideolóxica, como expresión da
dominación que algúns axentes exercen sobre outros– e mais a simbiose entre
o Estado e as corporacións. Mentres o Estado se concibe como un instrumento
da orde social, a corporación é toda aquela organización cuxos socios achegan
os medios para o seu funcionamento, se dotan dunhas normas internas,
dividen entre eles o traballo e distribúen o poder ao longo dunha estrutura
xerárquica que culmina nos líderes e na burocracia. Ao corporativismo histórico
–o dos anos vinte e trinta do século XX, cuxa etioloxía estivo marcada pola
terceira vía teorizada pola igrexa católica e que influíu profundamente no
modelo franquista– interesáballe fundamentalmente manter a harmonía e mais
a orde sociais, e sobre os seus alicerces ideolóxicos elitistas, autoritarios,
nacionalistas, tradicionalistas, organicistas, antiparlamentarios e antiliberais só
podía construírse un edificio político sostido pola vontade manifestada, a través
das súas organizacións representativas, polos grupos sociais, económicos e
políticos hexemónicos.
Pero o corporativismo histórico non está na orixe do repertorio
corporatista, que xurdiu nos anos setenta do século XX cando os modelos
pluralistas dominantes amosaron a súa incapacidade para explicaren
satisfactoriamente os mecanismos utilizados nas democracias para a
intermediación de intereses e para a resolución dos conflitos. Porque é obvio
que o pluralismo, convencido de que é nun contexto aberto onde as
organizacións, independentes do Estado, compiten entre si, non deu conta da
irrupción, no escenario político, do corporatismo, é dicir, dun novo sistema de
intermediación de intereses privados. Certos axentes –concretamente as
681