O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

só reproducir o contido de determinados modelos, senón, a maiores, intentar
comprender o seu porqué, e para iso debemos ver cal é a súa funcionalidade
no marco máis amplo da súa Weltanschauung. 169 Neste sentido é interesante
termos presente a autopercepción de Almond (1990, 338-339), un destacado
autor canónico, quen defende que o repertorio funcional-pluralista na ciencia
política é un intento, en grande medida exitoso, de destimitificación, de
desglose e de operacionalización do concepto de Estado, co obxectivo de
observalo e de medilo. Desde este punto de vista, os autores canónicos non
pretenden reducir o Estado a unha simple arena na que compiten entre eles os
intereses sociais antagónicos, senón que, como demostrou o seu apoio ao New
Deal, defenden con decisión a mobilización dos sectores poboacionais máis
desfavorecidos para que o poder do Estado aumente en beneficio de maiores
cotas de benestar común.
Pero lembremos, como indicamos supra e como veremos con máis
detalle no capítulo 5, que no canon que imos estudar se produce a recepción
do modelo da rational choice, no que os actos dos protagonistas dun proceso
de cambio político xa non están estruturalmente predeterminados, nin
tampouco condicionados por variábeis económicas, sociais ou culturais. Agora
o decisivo son as eleccións políticas dos actores entre diferentes alternativas.
Isto explica que as análises canónicas sobre os cambios de réxime tomen a
capacidade política das elites como a variábel explicativa prioritaria, é dicir, que
se centren na investigación dos líderes políticos e realicen unha análise
estratéxica das súas condutas de acordo con determinadas premisas: (a) os
cálculos racionais producen as decisións dos actores, (b) as eleccións
individuais entre alternativas producen os resultados colectivos e (c) as
interaccións entre actores con distintas preferencias producen a miúdo
consecuencias non intencionadas. Porén, esta operación de conversión dos
cambios de réxime político en simples produtos das decisións das elites ignora
que é o marco histórico estrutural o que estabelece os límites dentro dos cales
poden ter lugar os procesos de toma de decisións, e cifra a validez das súas
conclusións no voluntarismo (ou mesmo na psicoloxía) dos actores políticos. 170
Ademais, o repertorio canónico é incapaz de dar conta da dimensión conflitual
114