O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

decisións políticas e de implicar nela os grupos afectados para que colaboren
na súa aplicación e garantir así a eficacia da acción de goberno; e (m) as
técnicas de planificación, administración e control. Neste sentido, resulta
esencial o principio de eficacia que guía os intentos de dominación das grandes
potencias en distintos campos –o económico, o da política internacional– onde
a escaseza dos recursos –como o poder– alimenta a lóxica da expansión
corporativa.
Esta, sempre segundo Giner e Pérez Yruela (1979, 80), sería a razón de
que só as corporacións que acadan un gran tamaño (ou dominan unha
actividade estratéxica) teñan poder e influencia. O cal, pola súa banda, explica
que as corporacións sexan: (a) monopolísticas no nivel público (cobren áreas
específicas enteiras: a fiscalidade, a policía, etc.); e (b) oligopolísticas ou cunha
forte tendencia cara ao oligopolio no nivel semipúblico (sindicatos, partidos
políticos, etc.) ou privado (compañías comerciais e industriais, etc.).
A funcionalidade dos arranxos corporatistas
En contraste co que sucede nos modelos pluralistas, o corporatismo
outórgalles ás corporacións un papel obrigatorio e regular na formulación e na
implementación das políticas públicas. De feito, as corporacións asumen
tarefas do Estado, é dicir, son instrumentalizadas polo Estado cando este
delega nelas actuacións relativas a políticas públicas. Para Galbraith (2004, 57-
63 e 89-93), de feito, a existencia de dous sectores –o público e o privado–
converteuse nun mito, dado que existe unha porción moi importante e crecente
do sector público que lle pertence ao sector privado. Esta evolución é
preocupante na medida en que os intereses corporativos seguen a ser o motor
da actividade corporativa, aínda que esta teña lugar no que unha vez foi o
sector público. 461
Williamson (1989, ix) especifica que o modelo corporatista, dentro do
que –como xa vimos no capítulo 9– existen discrepancias verbo do propio
concepto e dos seus elementos centrais, se aplica “to the politics of organized
interests in western capitalist democracies”. En concreto, e de acordo con
297