O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

sacerdotes de 1971 se lle esixiu ao Estado “un trato de los centros privados
igual a los estatales”:
en el planteamiento, aparecía claramente la injerencia de la Iglesia en asuntos que no
eran de su incumbencia al sugerir [...] la modificación del orden académico en cuanto a
horario y disciplinas, en función de los intereses de una confesión religiosa. Al
reivindicar para sí tales prerrogativas, no se alineaba la Iglesia, como todas las demás
asociaciones, bajo el imperio de la misma ley común. [...]
[...]
[...] En definitiva, se trataba de consolidar su sistema de poder en unas
circunstancias sociales nuevas.
En realidade, a asemblea conxunta foi moi coherente cunha tradición
que se remontaba ao principio de subsidiariedade teorizado na encíclica
Quadragesimo anno 1169 , á que xa nos achegamos no capítulo 11. Como
observa Tello Lázaro (1984, 189-190), a educación, entendida como “un asunto
cuya competencia corresponde prioritariamente a la sociedad y no al Estado”,
era o “[e]jemplo palmario de aplicación de este principio”.
Xa no subproceso de democratización, e segundo o estudo que fai
Calleja Sáenz de Navarrete 1170 de distintos documentos eclesiásticos públicos,
a corporación católica formulou con máis precisión os seus obxectivos
estratéxicos: (a) evitar a estatificación, é dicir, o monopolio estatal no ensino;
(b) respectar o dereito dos pais a elixir, en igualade de condicións económicas,
o tipo de educación dos fillos de acordo coas súas conviccións morais e
relixiosas; (c) conseguir, polo tanto, o fomento, o financiamento, o respecto e a
non discriminación 1171 dos proxectos educativos privados (eclesiásticos) non
lucrativos; (d) garantir a oferta de formación relixiosa nos centros públicos
(impartida por un profesorado autorizado pola igrexa) como parte estrutural
substantiva e ineludíbel da formación integral do ser humano; e (e) preservar a
identidade dos centros católicos fronte ás posíbeis fórmulas organizativas que
podería esixir o Estado como contrapartida do financiamento público. Estas
reivindicacións da corporación católica mantivéronse, como veremos
deseguido, cun notábel grao de homoxeneidade e de perseveranza até o día
de hoxe.
639