O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

Estado –que renuncia á intervención directa buscando unha mellor
preservación da súa lexitimidade, procurando aforrar custos administrativos
e satisfacendo unha demanda corporativa– leva a cabo unha operación de
corporatización das súas funcións, é dicir, aprovéitase da capacidade
técnica das corporacións para delegar nelas determinadas políticas sociais.
• As corporacións, pola súa banda –v.g. as igrexas burocratizadas–, poden
impor os seus intereses dun xeito especialmente efectivo porque acceden
privilexiadamente aos procesos públicos de toma de decisións, medran en
tamaño e controlan sectores estratéxicos. Experimentan, porén, unha perda
de autonomía, unha crecente desprivatización funcional –debida á asunción
de potestades delegadas do Estado e á necesidade de actuar en beneficio
do sistema–, así como un aumento da burocratización e do poder das elites
en detrimento dos demais membros, cuxa pertenza ás corporacións é cada
vez menos voluntaria por falta de alternativas.
• Malia a existencia de organizacións en todos os niveis, os procesos do
sistema democrático non se alteran radicalmente: a nova orde social
resultante do proceso de corporatización non é nin totalitaria nin monolítica,
e non substitúe por completo a orde liberal-democrática. De feito, non
desaparecen nin o pluralismo político, nin os dereitos civís, nin tampouco a
representación democrática. A democracia parlamentaria e o corporatismo
non parecen incompatíbeis.
• Porén, o impacto do corporatismo no sistema democrático tradúcese na
aparición dun segundo circuito de representación funcional (en consellos ou
comisións asesoras, ou en canles informais) que, pensado para despolitizar
o conflito a través do recurso ao consenso extraparlamentario entre elites
corporativas –eficaz, non necesariamente incompatíbel co sistema
parlamentario pero amplamente alleo ao control democrático–, crea novas
formas parademocráticas de toma de decisións políticas que exclúen a
participación do cidadán representado polos partidos, cuestiona a
separación de poderes, reduce a importancia das institucións
representativas liberal-individualistas e pode, en definitiva, provocar unha
crise de lexitimidade do sistema.
• Malia o apoio ideolóxico que recibe desde os campos económico, político,
318