O Estado oculto - Repositorio Institucional da USC - Universidade ...

concretas que con ela se conveña, outras actividades complementarias de formación e
de asistencia relixiosas.
O primeiro Goberno do PSOE abordou esta espiñenta cuestión na Lei
orgánica do dereito á educación (LODE) 1177 . A lei atopouse cunha forte
oposición por parte da corporación católica e das súas distintas organizacións
no campo educativo, que argumentaban que o Estado pretendía desvirtuar e
controlar o ensino privado mediante os consellos escolares. A igrexa católica
entendía que os centros confesionais debían ser financiados con cargo aos
orzamentos públicos, sen por iso perder autonomía na xestión económica e
administrativa, nin tampouco na orientación ideolóxica. Pero a LODE introduciu
o sistema dos concertos educativos, que obrigan os centros privados sostidos
con fondos públicos a democratizárense, é dicir, a incluíren entre os seus
órganos de goberno o consello escolar, no que está representada a
comunidade educativa e ao que se lle outorgan facultades chave (artigos 54 a
62). 1178 Ademais, no artigo 52 prevese que “o ensino deberá ser impartido con
pleno respecto á liberdade de conciencia” e que as prácticas confesionais terán
“carácter voluntario”, e no artigo 53 impídese a discrecionalidade na admisión
do alumnado, equiparando nisto os centros privados concertados cos públicos.
Con todo, a opinión pública non presionou para rematar coa influencia
eclesiástica no ensino. O sistema escolar católico ficou basicamente intacto, e
hoxe, como veremos, non semella fácil obviar a gran importancia que teñen os
centros de ensino católicos. 1179
Habería que preguntarse se a razón de que a igrexa católica teime en
esixir o financiamento público da educación confesional, así como a impartición
da materia de relixión católica nos centros públicos, 1180 non se atopará, máis
que no dereito dos pais a elixiren a forma de educar a seus fillos, no feito de
que o contrario debilitaría gravemente a reprodución social automática da súa
posición de hexemonía. 1181 Bourdieu e Saint Martin (1982, 44) argumentan que
o poder simbólico da corporación católica precisa do habitus católico que ela
mesma debe crear pero que non pode producir na súa totalidade por si mesma,
o que explica a importancia extraordinaria que a xerarquía católica lles outorga
(a) á familia cristiá tradicional e á súa función de reprodución biolóxica e social
(e, polo tanto, moral) e (b) á educación cristiá, non tanto por motivos
644