Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

u parlıyordu. Hicâzda bulunan arab kabîleleri hep bunun soyundandır. Resûlullahın
bundan önceki dedelerinin adı kesin olarak belli değildir. Abdüllah ibni Abbâs
buyurdu ki, (Adnân ile İsmâ’îl “aleyhisselâm” arasında otuz baba vardır. Fekat,
kimler oldukları belli değildir). 390, 1157.
74 — AHMED ÂSIM “rahmetullahi teâlâ aleyh”: Ayntablıdır. Seyyiddir. 1235
[m. 1820] de İstanbulda vefât etdi. Üsküdârda Nûh kuyusundadır. Fîrûzâbâdînin
arabî (Kâmûs) ve fârisî (Burhân-ı kâtı’) lügat kitâblarını türkceye terceme, (Emâlî
kasîdesi)ni türkce şerh etmişdir. Üçü de basılmışdır. 699, 759, 760, 1007.
75 — AHMED BABA: Hurûfî babalarındandır. Samatyada hurûfî şeyhi olan
Halîl babanın çömezi idi. Merdiven köyündeki tekkeyi kurmuşdur. 501.
76 — AHMED-İ BEDEVÎ “rahmetullahi teâlâ aleyh”: Babası Alî efendidir. Şerîflerdendir.
596 [m. 1199] da Fasda tevellüd, 675 [m. 1276] de Mısrda Tantada vefât
etdi. Yüzüne peçe örterdi. (Câmi’u kerâmât-il-evliyâ)da diyor ki, (Ahmed
Bedevî, hem seyyiddir, hem şerîfdir. Mısrdaki Evliyâ arasında, imâm-ı Şâfi’îden
sonra en üstünü Ahmed-i Bedevîdir. Ondan sonra seyyidet Nefîsedir. Sonra Şerefeddîn-i
Kürdî, sonra Abdüllah Menûfî Şâzilîdir.) (Mir’ât-ı Medîne)de diyor ki,
(Kutb-i rabbânî seyyid Ahmed Bedevî hazretlerinin vefâtından altmışbeş sene sonra,
Tantadaki türbesinin bulunduğu câmi’i şerîfde her sene, Rebî’ulevvel ayının birinci
Cum’a gecesi mevlid okumak âdet olmuşdur. Bu mevlide her memleketden
binlerce âlim, Velî toplanır. Bir hafta sürer. İmâm-ı Bedevî, şeyh Berînin, bu da
Alî bin Nu’aym Bağdâdînin, bu da seyyid Ahmed Rıfâ’înin halîfesidir.) Allahü teâlâ,
Evliyâsının kimine az, kimine çok kerâmet vermişdir. Ahmed Bedevî hazretlerine,
vefâtından sonra da çok kerâmet vermişdir. 331, 909, 1010.
77 — AHMED-İ BEZZÂR “rahmetullahi teâlâ aleyh”: Babası Amrdır. Hadîs
âlimlerindendir. 292 [m. 905] de Remle kasabasında vefât etdi. (Müsned) kitâbı
meşhûrdur. 340, 424.
78 — AHMED BİN ABDÜLLAH “rahmetullahi teâlâ aleyh”: Ebû Nu’aym Isfehânî
adı ile meşhûrdur. Şâfi’îdir. Hadîs âlimidir. 336 [m. 948] da tevellüd, 430 [m.
1039] da vefât etdi. Kıymetli kitâbları vardır. (Hilye-tül-Evliyâ)sı Beyrutda, (Mekteb-üt-ticârî)
tarafından ve Berlinde basılmışdır. 70, 208, 786, 891, 1014.
79 — AHMED BİN ATÂULLAH “rahmetullahi teâlâ aleyh”: Sekizyüzdoksanaltıncı
[896] sırada Tâcüddîn-i İskenderî ismine bakınız!
80 — AHMED BİN HANBEL “rahmetullahi teâlâ aleyh”: Hanbelî mezhebinin
reîsidir. Dedesi Hanbeldir. 164 senesinde Bağdâdda tevellüd, 241 [m. 855] de
orada vefât etdi. Üçyüzbinden fazla hadîs ezberlemişdi. İmâm-ı Şâfi’înin talebesidir.
Hâl tercemesini, Beyhekî ve İbni Cevzî ve başka âlimler yazmışlardır. (El-
Müsned) hadîs kitâbında otuzbin hadîs-i şerîf vardır. Mu’tezile fırkası ile çok
mücâdele ve onları rezîl etdiği için, Me’mûn tarafından habs edildi. 50, 211, 415,
424, 458, 476, 567, 581, 582, 609, 629, 643, 686, 788, 842, 881, 992, 993, 1008, 1184.
Ahmed bin Muhammed Nâtıfî Taberî başka olup, 446 da vefât etmişdir.
81 — AHMED CÂMÎ “rahmetullahi teâlâ aleyh”: Ebül-Hasen Ahmed bin
Alî Nâmıkî Câmî, büyük âlim ve büyük velîdir. Eshâb-ı kirâmdan Cerîr bin Abdüllah
soyundandır. Cerîr “radıyallahü anh”, Resûlullah “sallallahü aleyhi ve
sellem” vefât edeceği sene îmân etmişdi. Çok güzel, boylu idi. Ahmed Câmînin
otuzdokuz oğlu vardı. Ölünce, ondördü kaldı. Hepsi de derin âlim ve âmil ve kâmil
idi. Çok kitâb yazmışlardı. [441] de tevellüd ve 536 [m. 1142] da vefât etdi. Altıyüzbin
kimsenin îmâna gelmesine sebeb oldu. (Miftâh-un-necât) ve (Üns-üt-tâibîn)
kitâbları basılmışdır. (Miftâh-un-necât) kitâbı, Hakîkat Kitâbevi tarafından
yeniden basılmışdır. 61, 419, 1197.
82 — AHMED DAHLÂN “rahmetullahi teâlâ aleyh”: Ahmed bin Seyyid Zey-
– 1070 –