Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

28 — Zevcesi nemâz kılıyor ve kendisine itâ’at ediyorsa ve yabancı erkeklere
açık saçık görünmiyorsa, ondan başka evlenmemelidir. Zîrâ, zevceleri arasında adâlet
ve müsâvât yapmıyanlar Cehenneme gideceklerdir. Peygamberimiz “sallallahü
aleyhi ve sellem” buyurdu ki: (İki zevcesi olup da, ikisine müsâvî bakmıyan kimse,
kıyâmet günü, mahşer meydânına yarı iğrilmiş olarak gelecekdir).
29 — Zevceye, gamını, kederini, düşmanlarını, borclarını söylememelidir.
30 — Ona, yanında ve olmadığı zemânlarda, hep hayr düâ etmeli, fenâ düâ etmemelidir.
Çünki, gece gündüz onun için çalışmakdadır. Onun ekmekcisi, aşçısı,
terzisi ve hamâmcısı ve malının bekcisi ve yoldaşı ve mûnisi ve yârı ve nigârıdır.
(Kimyâ-i se’âdet) sâhibi “rahmetullahi teâlâ aleyh” yüzkırküçüncü sahîfesinde
buyuruyor ki, (Erkeğin vazîfelerinden onikincisi, zevcesini boşamamakdır. Allahü
teâlâ, bütün mubâhlar [ya’nî izn verdiği şeyler] içinde yalnız, talâk vermeği [ya’nî
boşamağı] sevmez. Zarûret olmadıkca, birini incitmek câiz değildir).
Dînini bilen ve seven erkekler, her hareketinde islâmiyyete uyarak, hem kendilerine,
hem de âile ve akrabâlarına ve bütün mahlûklara hayrlı ve fâideli olur.
Bunun için, kızını seven ve onun dünyâda ve âhıretde mes’ûd olmasını istiyen, onu
açık sokağa çıkarmamalı, dîni ve ahlâkı bozan televizyonları, radyoları dinlemesine
ve böyle olan sinemalara ve topluluklara gitmesine mâni’ olmalıdır. Müslimân
olan kimse, kızını müslimân ve sâlih kimselere vermelidir. Mal ve apartman ve mevkı’
sâhibi değil, din ve ahlâk sâhibi dâmâd aramalıdır. Kızını kâfire veren kimsenin
kendisi de, kızı da kâfir olur. Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu
ki, (Bir kimse, kızını fâsıka [kötü kimseye] verirse, Allahü teâlânın emânetine
hıyânet etmiş olur. Emânete hıyânet edenlerin gideceği yer, Cehennemdir).
Bir hadîs-i şerîfde buyurdu ki, (Kızını fâsıka veren kimse, mel’ûndur). (Şir’a) şerhindeki
hadîs-i şerîfde, (Şefâ’atime kavuşmak istiyen, kızını fâsıka vermesin!)
buyuruldu. (Eşi’atül-lemeât)da, nemâzı gecikdirmemeli bâbındaki hadîs-i şerîfde,
(Yâ Alî! Üç şeyi gecikdirme! Nemâzı evvel vaktinde kıl! Hâzırlanmış cenâzenin
nemâzını hemen kıl! Dul veyâ kızı küfvü isteyince, hemen evlendir!) Ya’nî nemâzını
kılan ve günâh işlemiyen ve nafakasını halâlden kazanan birini bulunca, hemen
ona ver, buyurdu.
Sun’î İlkâh: (El-halâl vel-harâm)da diyor ki, (Erkeğin menîsini, bir tüp veyâ başka
şey içinde, nikâhlı zevcesi olmıyan yabancı bir kadının rahmine koyup, çocuk
hâsıl olmasına, (Sun’î ilkâh) denir. Harâmdır. Çocuk, veled-i zinâ, piç olur).
Süâl: Şer’î nikâhı bulunan bir âilenin çocuğu olmaz ise, (Sun’î ilkâh) ve (Tüp bebek)
denilen üsûl ile, çocuk olmasına teşebbüs etmek câiz midir?
Cevâb: Bir erkekle kızın şer’î nikâh yaparak, Allahü teâlâdan çocuk taleb etmelerini
tergîb ve teşvîk buyuran hadîs-i şerîfler çokdur. Çocuğu olmıyan zevceynin,
Silsile-i aliyyeyi vâsıta yaparak, düâ etmeleri ve meşrû’ sebeblere teşebbüs etmeleri
lâzımdır. Zevceynin menîleri alınıp, bir tüpe konuyor. Tüpde ilkâh vâkı’ oldukdan
sonra zevcenin rahmine konuyor. Buna (Sun’î ilkâh) ve (tüp bebek) deniyor.
Bunun câiz olacağı anlaşılmakdadır. Ancak, buna zarûret olmadığı için, bu
işi zevceynin kendilerinin yapmaları, tabîb, hemşîre, ebe gibi yabancıların, bunların
avret mahallerini görmemeleri ve sun’î ilkâhın, nikâhsız olan erkekle kız arasında
yapılmaması lâzımdır.
(Mecelle)nin yediyüzaltmışikinci (762) maddesinde diyor ki: Güvenilen kimseye
bırakılan mala (Emânet) denir. Emânet üçe ayrılır:
1 — (Vedî’a), güvenilen kimseye saklamak için verilen maldır. Söz veyâ hâl ile
yapılan îcâb ve kabûl ile hâsıl olur. Veren ve alan, diledikleri zemân fesh edebilir.
Bâlig olmaları lâzım değildir. Parasız Vedî’a zâyı’ olursa, ödemez. Ödemesi şart
edilirse, sözleşme bâtıl olur. Ücretli olan Vedî’a helâk olunca, ödenir. Mümkin ve
fâideli şartla Vedî’a sözleşmesi câizdir. Vedî’a olan malı kendi malı gibi saklar. Ve-
– 605 –