Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

sözünü bir değerde tutmakda, (Onlar için âhıretde yokdur) âyet-i kerîmesine
(Peygamberlerin ve felsefecilerin söz birliği ile) ve (Ancak ateş ile azâb) âyet-i kerîmesine,
(his ederek yâhud aklî, nazarî olarak ......) demekdedir. Peygamberlerin
“aleyhimüssalevâtü vettehıyyât” sözbirliği bulunan yerde, eski yunan felsefecilerinin
söz birliğinin ne kıymeti vardır? Âhıretdeki azâbı bildiren ve hele Peygamberlerin
sözlerine uymıyan sözlerinin ne ehemmiyyeti olur. Onun bildirdiği gibi felsefeciler,
Cehennem azâbının aklî, nazarî olduğunu söyliyor. Bu sözleri, cesedin
azâbı his edeceğine inanmadıklarını göstermekdedir. Hâlbuki Peygamberler, azâbın
his edileceğini söz birliği ile bildirmişlerdir. Bu kitâb, başka yerlerinde de,
Kur’ân-ı kerîmin âyetlerini, felsefecilerin bildirdikleri gibi yazmakdadır. Peygamberlerin
yolunda olanlara uymıyan yazılarından dolayı bu kitâb, gizli hattâ apaçık
zararları taşımakdadır. Bunu size bildirmeği lüzûmlu gördüğüm için, birkaç kelime
ile başınızı ağrıtdım. Selâm ederim.
34 — İKİNCİ CİLD, 19. cu MEKTÛB
Bu mektûb, Mîr Muhibbullaha yazılmışdır. Sünnet-i seniyyeye yapışmağı ve
bid’atlerden sakınmağı bildirmekdedir:
Allahü teâlâya hamd olsun! Onun Peygamberlerine salât ve size düâlar ederim.
Kıymetli kardeşim seyyid Mîr Muhibbullah! Buradaki fakîrlerin hâlleri, gidişleri
çok iyidir. Bunun için Allahü teâlâya sonsuz hamd etmek lâzımdır. Sizin de selâmetiniz
için ve hâlinizin değişmemesi için ve doğru yolda ilerlemeniz için Allahü
teâlâya düâ ederim. Bu günlerde, ne hâlde bulunduğunuzu bildirmediniz. Mesâfenin
uzaklığı, haberleşmeyi güçleşdiriyor. Nasîhat vermek, dînimizin birinci vazîfesidir
ve Peygamberlerin en üstününe uymakdır “Ona ve hepsine üstün düâlar
ve selâmlar olsun!”. Ona uymak için Onun sünnetlerini, ya’nî bütün emr ve yasaklarını
yerine getirmek ve Onun beğenmediği bid’atlerden sakınmak lâzımdır. O
bid’atler, gecenin karanlığını yok eden, tan yerinin ağarması gibi parlak görünseler
de hepsinden kaçmak lâzımdır. Çünki, hiçbir bid’atde nûr yokdur, ışık yokdur.
Hiçbir hastaya şifâ yokdur. Hiçbir hastaya ilâc olamazlar. Çünki, her bid’at, yâ bir
sünneti yok eder, yâhud sünnetle ilgisi olmaz. Fekat, sünnetle ilgisi olmıyan
bid’atler, sünnetden aşırı, artık oldukları için, sünneti yok etmiş olmakdadırlar. Çünki,
bir emri emr olunandan ziyâde yapmak, bu emri değişdirmek olur. Bundan anlaşılıyor
ki, nasıl olursa olsun, her bid’at sünneti yok etmekdedir. Sünnete ters düşmekdedir.
Hiçbir bid’atde iyilik ve güzellik yokdur. Keşki bilseydim ki, kâmil olan
bu dinde ve Allahü teâlânın râzı olduğu islâmiyyetde, ni’metler temâm oldukdan
sonra, ortaya çıkan bid’atlerden ba’zılarına, nasıl olmuş da güzel demişler? Bunlar
niçin bilmemişler ki, birşey yükseldikden, temâm oldukdan, beğenildikden sonra,
buna yapılacak eklemeler güzel olamaz. Hak olan, doğru olan birşeyde yapılacak
her değişiklik, dalâlet ve sapıklık olur. Kâmil olan, temâm olan bu dinde sonradan
meydâna çıkarılan birşeye güzel demenin, dînin kemâle ermediğini göstereceğini
ve ni’metin temâm olmadığını bildireceğini anlamış olsalardı, hiçbir
bid’ate güzel diyemezlerdi. Yâ Rabbî, unutduğumuz ve yanıldığımız şeyler için bizleri
hesâba çekme! Size ve yanınızda olanlara selâm ederim.
[Sünnet kelimesinin dînimizde üç ma’nâsı vardır: (Kitâb ve sünnet) birlikde söylenince,
kitâb, Kur’ân-ı kerîm, sünnet de, hadîs-i şerîfler demekdir. (Farz ve sünnet)
denilince, farz, Allahü teâlânın emrleri, sünnet ise, Peygamberimizin “sallallahü
aleyhi ve sellem” sünneti, ya’nî emrleri demekdir. Sünnet kelimesi yalnız olarak
söylenince, islâmiyyet, ya’nî bütün ahkâm-ı islâmiyye demekdir. Fıkh kitâbları
böyle olduğunu bildiriyor. Meselâ (Kudûrî muhtasarı)nda (Sünneti en iyi bilen
imâm olur) diyor. (Cevhere) kitâbında burayı açıklarken (Sünnet demek, burada
ahkâm-ı islâmiyye demekdir) diyor. Yetmişdördüncü maddenin sonuna bakınız!
– 69 –