Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

i] gibi şeyler bildirilmişdi. Altın üzerine para dahî basmış, ma’den ocakları işletilip
âletler yapılmışdı. Nûh aleyhisselâmın gemisinin, ateş yanarak, kazanı kaynayarak
hareket etdiğini, Kur’ân-ı kerîm açıkça bildiriyor. Ba’zı târîhciler, hiçbir
vesîka ve incelemeğe dayanmadan, yalnız dinleri inkâr etmek, Peygamberleri
küçültmek maksadı ile, ilk insanlar vahşî idi, birşey bilmezdi diyerek, Âdem, Şis [Şît]
ve İdrîs “aleyhimüsselâm” gibi Peygamberlerin birer masal, birer hurâfe olduğunu
göstermek, böylece müslimân evlâdlarını dinsiz, îmânsız yetişdirmek istiyorlar.
Hiçbir dîne inanmıyanlardan bir kısmı da, fen adamı görünerek bozuk düşüncelerini,
fen perdesi altında, etrâfa saçıyor. Meselâ (Bütün canlıların yapı taşı
olan hücre, milyonlarca sene evvel, denizlerde, tesâdüfen kendi kendine meydâna
gelip, zemânla küçük deniz nebâtları ve hayvanları ve sonra karadakiler meydâna
gelmiş, en son insan hâline dönmüşdür) gibi şeyler söylüyorlar. Böylece, Âdem
aleyhisselâmın toprakdan yaratılmadığını, Kur’ân-ı kerîmin ve mukaddes kitâbların,
hâşâ, hikâye olduklarını, ilk canlı maddeyi vücûde getiren büyük bir kudretin
varlığına inanmanın fenne uymıyacağını anlatıyorlar. Böyle kâfirlere (Dehrî)
denir. Bunlardan müslimân görünenlere (Zındık) ve (Fen yobazı) denir.
Bu fen yobazları ne kadar zevallıdır. Evet, fizyolojist Haldene, (Bundan milyonlarca
sene evvel, sıcak denizlerde, güneşden gelen ültra viole şuâ’lar te’sîri ile, inorganik
gazlardan, uzvî bileşikler meydâna gelmiş ve ekviproduktif hâssası olan ilk
molekülün, ya’nî aldığı gıdâ maddelerini, kendi gibi canlı şekle çeviren hücre
molekülünün de, bu arada, bir tesâdüf eseri teşekkül etmiş) olmak ihtimâlini
söylemişdir. Fekat, bu bir hipotez [faraziyye] olup, bir tecribe ve hattâ bir teori [nazariyye]
bile değildir. Ekviproduktif özelliği olan bir molekülün nasıl meydâna geldiğini
gösteren bir bilgi, hattâ bir nazariyye bugün mevcûd değildir. Fen bilgileri,
müşâhede ve tedkîk ilmleridir. Fen olayları, önce his uzvları ile veyâ bunları takviye
eden âletlerle gözlenir ve olayın sebebleri tahmîn olunur. Sonra, bu olay, tecribe
ve tekrâr edilerek, bu sebeblerin te’sîrleri, rolleri tesbît edilir. Bir hâdisenin
sebebi ve oluş tarzı biliniyorsa, buna inanırız. Fekat tecribe edildiği hâlde, sebebleri
anlaşılamıyan hâdiseler de vardır. Bunlara sebeb olarak, birçok fikrler ileri sürülür.
Bu fikrler mutlak değildir. Bir hâdiseyi, muhtelif adamların başka başka tefsîr
etdikleri de olur.
Aynı sebeblerle îzâh edilen çeşidli hâdiselerin hepsini birden îzâh edebilecek
umûmî bir fikre, faraziyye [hipotez] diyoruz. Bir veyâ birkaç hipotez ile, birçok hâdiseleri
îzâh etmek ve bunlardan yeni hâdiselere varmak ve bu hâdiseleri tecribe
ile tahkîk ederek, hipotezlerin doğru görülenlerine nazariyye [teori] denir. Bir teori,
az hipoteze dayanır ve ne kadar çok hâdise îzâh ederse, o derece mükemmeldir.
Haldenenin sözü, nihâyet bir hipotezdir, teori olmakdan da, çok uzakdır. İnsanlar,
bugünkü derecede kalmayıp, ilk canlıların ne sûretle yaratıldığı hakkında
doğru bilgi edinilirse, İslâmiyyete zararlı değil, fâideli olur. Çünki, canlı ve cansız,
herşey yok idi. Hepsi, sonradan yaratıldı. Bir âyet-i kerîmenin meâl-i şerîfi, (Herşeyi
nasıl yaratdığımı arayın, işlerimdeki intizâmı, incelikleri görün! Böylece varlığıma,
kudretimin, bilgimin sonsuzluğuna inanın!)dir. Evet, din düşmanları, ilk canlı,
kendi kendine meydâna gelmiş dedikleri gibi, güneş sisteminin, yıldızların, çeşidli
fizik, kimyâ ve bioloji hâdiselerinin de, hep kendiliklerinden olduğunu söylüyor.
Ehl-i sünnet âlimleri, binlerle kitâblarında, bunlara, gerekli cevâbları verip,
hepsini susdurmuşdur. Aldandıklarını vesîkalarla isbât etmişlerdir. Dînimiz, Âdem
aleyhisselâmın balçıkdan yaratıldığını bildiriyor. Diğer hayvanların ve nebâtların
ne sûretle yaratıldığını bildirmiyor ki, Haldene faraziyyesinin, dîne zararı dokunsun.
İster o söylesin, isterse Darwin veyâ İbni Sînâ söylesin, herşeyi hareket
etdiren, yapan, yaratan Allahü teâlâdır. Bütün enerji şeklleri, hep Onun kudretinin
tezâhürüdür. Îmânı gideren; herhangi bir hâdisenin kendi kendine olduğuna
inanmak ve hayvanların, tek hücrelilerden, yüksek yapılılara doğru, birbirlerine
– 81 – Se’âdet-i Ebediyye 1-F:6