Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

kâdda ve amelde bunların yolundan hiç ayrılmıyan zekî, akllı ve islâmiyyetin hudûdlarını
aşmıyan bir kimse, başkalarının kötülemesinden korkmaz. Onlara uyarak
doğru yoldan ayrılmaz. Câhillerin sözlerine uymaz. Aklına uyarak, müctehid
imâmların dört mezhebinden dışarı çıkmaz. Müslimânların, böyle bir âlimi bulması,
bilmediklerini bundan sorup öğrenmesi, bütün işlerini bunun sözlerine uygun yapması
lâzımdır. Çünki, böyle bir âlim, Allahü teâlânın kullarını hatâdan korumak ve
herşeyi doğru yapmalarını sağlamak için yaratmış olduğu ma’nevî ilâcları, ya’nî rûhun
tedâvîsi bilgilerini bilir ve insanlara bildirir. Rûh hastalarını, idrâksiz olanları
tedâvî eder. Böyle bir âlimin her sözü, her işi ve inanışı, islâmiyyete uygundur.
Her şeyi doğru olarak anlar. Her soruya doğru cevâb verir. Her işinden Allahü teâlâ
râzıdır. Allahü teâlâ, rızâsına kavuşmak istiyenlere, rızâsına kavuşduran yolları
gösterir. Allahü teâlâ, îmân edenleri ve îmânın îcâblarını yapanları zulmetlerden,
sıkıntılardan kurtarır. Bunları nûra, huzûra, se’âdete kavuşdurur. Bunlar, her zemân
ve her işlerinde, râhat ve huzûr içinde olurlar. Bunlar, kıyâmet gününde,
Peygamberlerin, Sıddîkların, şehîdlerin ve sâlih müslimânların yanında bulunurlar.
Bir din adamı, hangi asrda bulunursa bulunsun, Peygamberin ve Eshâbının bildirdiklerine
uymazsa, sözleri, işleri ve i’tikâdı bunların bildirdiklerine uygun olmazsa
ve nefsine, düşüncelerine uyarak islâmiyyetin dışına taşarsa ve aklına uyarak islâmiyyetin
inceliklerine karşı gelir, anlıyamadığı bilgilerde dört mezhebin dışına taşarsa,
bu kimsenin kötü din adamı olduğu anlaşılır. Allahü teâlâ bunun kalbini
mühürlemişdir. Gözleri hak yolu göremez. Kulakları doğru sözü işitemez. Buna, kıyâmetde
büyük azâb vardır. Allahü teâlâ, bunu sevmez. Bunun gibi olanlar, Peygamberlerin
düşmanıdırlar. Bunlar, kendilerini doğru yolda sanır. Yapdıklarını beğenirler.
Hâlbuki, bunlar şeytânın yolundadırlar. Bunlardan aklını toparlayıp doğruya dönebilen
çok azdır. Bunların her sözü tatlı olur. Yaldızlı olur. Fâideli görünür. Hâlbuki,
düşündükleri, beğendikleri şeyler hep kötüdür. Ahmakları aldatarak kötü yola,
felâkete sürüklerler. Sözleri, kar yığınları gibi parlak, lekesiz görünür. Fekat, hakîkat
güneşi karşısında eriyip giderler. Allahü teâlânın kalblerini karartdığı ve mühürlediği
bu kötü din adamlarına (Bid’at ehli), ya’nî mezhebsiz din adamı denir. Bunlar,
i’tikâdları ve amelleri, Kur’ân-ı kerîme ve Hadîs-i şerîflere ve icmâ’ı ümmete uymıyan
kimselerdir. Bunlar doğru yoldan sapmış olup, müslimânları da felâkete sürüklemekdedirler.
Bunlara uyanlar, Cehenneme gideceklerdir. Selef-i sâlihîn zemânında
ve sonra gelen din adamları arasında böyle bozuk olanlar çok vardı. Müslimânlar
arasında bunların bulunması, insanın bir uzvunun kangren [veyâ kanser] olmasına
benzer. Bu yarayı yok etmedikce, sağlam kısmlar da felâketden kurtulamaz. Bunlar,
bulaşıcı hastalık mikrobu taşıyan hastalar gibidir. Bunlara yaklaşanlar zarâr görür.
Bunların zarârına yakalanmamak için yanlarına yaklaşmamak lâzımdır.
Bozuk, sapık din adamlarından ve zarârı çok olanlardan birisi, İbni Teymiyye
denilen din adamıdır. (El-vâsıta) ve başka kitâblarında, (İcmâ’ul-müslimîn)den ayrılmış
ve Kur’ân-ı kerîmde, Hadîs-i şerîflerde açıkca bildirilen şeylere ve selef-i sâlihînin
yoluna uymamışdır. Kısa aklına, bozuk düşüncelerine uyarak, bid’at yoluna
kaymışdır. İlmi çokdu. Allahü teâlâ, onun ilmini dalâletine, felâkete sapmasına
sebeb yapdı. Nefsinin arzûlarına uydu. Bozuk, sapık fikrlerini hak olarak,
doğru olarak yaymağa çalışdı.
Büyük âlim İbni Hacer-i Mekkî “rahmetullahi teâlâ aleyh”, (Fetâvel-hadîsiyye)
kitâbında diyor ki: (Allahü teâlâ, İbni Teymiyyeyi dalâlete, felâkete düşürdü.
Gözlerini kör, kulaklarını sağır etdi. Birçok âlim, bunun işlerinin bozuk, sözlerinin
yalan olduğunu bildirmişler ve vesîkalarla isbât etmişlerdir. Büyük islâm âlimi
Ebül Hasen-il-Sübkînin ve oğlu Tâc-üd-dîn-i Sübkînin ve İmâm-ül’iz bin-cemâ’anın
kitâblarını okuyanlar ve onun zemânında bulunan Şâfi’î, Mâlikî ve Hanefî
âlimlerinin, kendisine karşı sözlerini ve yazılarını inceliyenler, sözümüzün doğruluğunu
iyi anlar).
– 496 –