Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

unu dinlemek, ibâdeti değişdirmek olur, bid’at olur. Bid’at ise, günâhların en büyüğüdür.
[Kitâbımızın üçüncü kısmında, birinci maddeyi okuyunuz!].
Hindistânda, ba’zı câmi’lerde, vehhâbîlerin imâmsız olarak cemâ’at ile nemâz
kıldıkları bildiriliyor. Bu câmi’lerin, büyük câmi’e elektrik teli ile bağlı olup, oradaki
imâmın sesini ho-parlör ile işiterek, o imâma uyulduğu bildirildi. Ho-parlör
sesi ile imâma uyanların nemâzlarının sahîh olmıyacağı, birinci kısmın altmışdokuzuncu
maddesinde bildirilmişdi. (Fetâvâ-yı Hindiyye)de diyor ki, (İmâma uymağa
mâni’ olan sebeblerden biri, imâm ile cemâ’at arasında, kayık geçecek kadar nehr
veyâ araba geçecek kadar yol yâhud sahrada kılarken, arada iki saflık boşluk bulunmakdır.
Câmi’lerin içinde büyük boşluk arkasında, imâma uymak câizdir. Bir
başka sebeb, mescidin üstünde veyâ dışında kılanın, imâmın veyâ cemâ’atden birinin
seslerini işitmeğe yâhud imâmın veyâ cemâ’atın hareketlerini görmeğe mâni’
büyük dıvar bulunmasıdır. [Ho-parlörün sesi, imâmın sesi değildir. Televizyondaki
şeklleri de, hakîkî şekli değildir, benzerleridir.] Mescidin üstünde ve dıvar arkasında
kılanın, imâmdan veyâ cemâ’atden birinden başkasına tâbi’ olması câiz değildir.
Mescid kapıya kadar dolu ise, mescide bitişik kılanın imâma uyması sahîh
olur. Kapıya kadar dolu değil ise, son saf ile arasında araba geçecek mesâfe yoksa
yine sahîh olur. Bundan fazla mesâfe varsa [imâmın sesini işitse de] sahîh olmaz.
(Kâdîhân)da da diyor ki, mescide bitişik binâda kılanın imâma iktidâ etmesi câizdir.
Bu binânın üstünde ve mescide bitişik olmıyan binâlarda iktidâ câiz değildir).
Bu açık hakîkat karşısında, müslimânlara imâmsız cemâ’at ile nemâz kıldıran bu
din adamlarının ibâdete değil, felâkete önderlik etdikleri anlaşılmakdadır.
Kâfirler, müslimânları hıristiyan yapmağa, câmi’leri kiliseye çevirmeğe uğraşıyorlar.
Bu işi sinsice yapabilmek için, müslimân görünüyorlar. Câmi’lere ilerde masa
sokabilmek için, secde yerlerini biraz yükseltmekle işe başlıyorlar. Basılan yere
baş konulmaz. Hastalık olur diyorlar. Secde yerlerini uzun yıllarda yükselte yükselte,
masaya yol açarız diyorlar. Câmi’lere müzik, org sokabilmek için, önce hoparlörden,
teypden başlıyor, ibâdetlerin çalgı âletleri ile yapılmasına, yavaş yavaş
alışdırmak istiyorlar. Yapılması günâh olmıyan, mubâh birşeyin ibâdet sanılması
korkusu olursa, bu mubâh şeyi yapmak harâm olur. Büyük günâh işlemek olur. Bunun
için, müslimânların çok uyanık olması, ibâdetleri Eshâb-ı kirâm gibi, dedeleri
gibi yapmağa titizlikle ehemmiyyet vermeleri lâzımdır. Ho-parlör, teyp ve benzerleri
ile ibâdet etmek, iyi ve fâideli görülse bile, bid’at olduğu için ve ibâdetleri
değişdirmeğe yol açacağı için, câmi’lere sokulmamalı, islâm düşmanlarının
plânlarına, tuzaklarına kapılmamağa dikkat etmelidir. Bekara sûresi ikiyüzonaltıncı
âyetinde meâlen, (Beğendiğiniz, sevdiğiniz çok şey vardır ki, sizin için zararlıdır!)
buyuruldu. İbâdetlerde yapılacak ufak bir değişiklik, çok fâideli görünse de,
bunu yapmakdan kaçınmalıdır. Radyo ile, ho-parlör ile okunan ezân kabûl olmaz.
İmâmın ve müezzinin kendi seslerini işitmeyip, radyo, ho-parlör sesleri ile hareket
eden cemâ’atin nemâzlarının sahîh olmıyacağı, birinci kısm, altmışdokuzuncu
maddede de bildirilmişdi.
(Tergîb-üs-salât) kitâbında buyuruyor ki, (Kitâb-ül-kırâe) risâlesindeki hadîs-i
şerîfde, Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, kıyâmet alâmetlerini sayarken buyurdu
ki, (Hâkimler rüşvet alarak haksız karâr verir. Adam öldürmek çoğalır.
Gençler, ana babalarını, hısm akrabâsını aramaz, saymaz olur. Kur’ân-ı kerîm
mizmârdan, ya’nî çalgı âletlerinden okunur. Tecvîd ile, güzel okuyanları, islâmiyyete
uyan hâfızları dinlemeyip, mûsikî ile şarkı gibi okuyanları dinlerler.) Muhyiddîn-i
Arabî hazretleri “kaddesallahü sirrehül’azîz” (Müsâmere) adındaki kitâbında
diyor ki, Eshâb-ı kirâmdan Ebû Hüreyre “radıyallahü anh” hazretlerinin haber
verdiği hadîs-i şerîfde, (Bir zemân gelir ki, müslimânlar birbirlerinden ayrılır, parçalanırlar.
İslâmiyyeti bırakıp, kendi düşüncelerine, görüşlerine uyarlar. Kur’ân-ı
kerîmi mizmârlardan, ya’nî çalgılardan, şarkı gibi okurlar. Allah için değil, keyf
– 727 –