Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

İşte fen adamları, kendi ihtisâslarında bile, böyle yanılmış ve insanlığa büyük
zarârlar da yapmışdır. Bu yanılmaları, onların fen çerçevesi içindeki kıymetlerini
ve ehemmiyyetlerini azaltdı demek istemiyoruz. Onları, fâideli buluşları ile düşünerek,
fenne hizmetlerini övüyoruz. Fekat, ihtisâslarında bile yanıldıklarını
gösterip, fen adamının, ihtisâsı dışındaki ve hele temâmen başka, derin ve geniş
olan din ilmindeki kuru düşüncelerinin, din büyüklerinin, din ilmi ile dolmuş,
din zevkı ile doymuş olan o hakîkî büyüklerin sözleri yanında, bir hiç olacağını göstermek
istiyoruz. Hakîkî bir fen adamı, bu hakîkati pek iyi kabûl eder. Fekat para
adamları, ya’nî para kazanmak, etiket kazanmak için, âdet üzere, birkaç senelik
ömrünü çürütüp, birkaç şey ezberliyen fen yobazları, sinema filminden farkı olmıyan
rûhsuz dimâglarındaki, birkaç basma ve komprime, silik çizgileri fen sanarak,
fennin değil, cehâletin verdiği bir cesâretle ve taşkınlıkla, islâmın yüksek
ilmlerine saldırarak helâk oluyor ve insanlığı ebedî felâkete sürükliyorlar.
Meselâ, bir fen adamı, jeolojik tabakalar arasında bulduğu bir kemik parçasında
tedkîkler yaparak, hayât üzerinde kıymetli bilgiler toplamağa uğraşırken, beri
tarafdan, fen yobazları, radyodan veyâ bir broşürden bunu haber alıp, (İnsanların
aslı olan maymunun kemikleri bulundu. İnsanların maymundan hâsıl olduğu
hakîkat hâlini aldı) yaygarasını basıyor. Saf müslimânları aldatmağa çalışıyorlar.
İngiliz fen adamı Darwinin (canlılar arasındaki hayât mücâdelesi) nazariyyesini
anlamıyarak ve yanlış alarak, müslimânlığı yıkmağa bir silâh yerinde kullanıyorlar.
Evet, yüz seneden beri, birkaç biyolog, hayvanlarda, kan grubları, kan
benzerliği, kromozom sayıları, muhîte intibak [adaptasyon] için fizyolojik ve anatomik
değişmeler, somatik değişmeler ve harâret, zıyâ, röntgen ve radium şuâ’ları
ile ve ba’zı kimyâ maddeleri te’sîri ile çeşidli mutanlar meydâna gelmesi ve nihâyet
paleontolojik müşâhedeler ve bütün canlılarda meios ve bunu ta’kîb eden
mitoz bölünme bulunması ve ba’zı hayvanlarda körleşmiş uzvlar görülmesi [meselâ
insanlarda appandis denilen kör barsak bulunması gibi] ve çok hücreli hayvanların
hepsinde rüşeym [embriyon] teşekkül etmesi ve bir hayvanın, embriyon
devrelerini geçirirken, çeşidli hayvan vasflarını göstermesi [meselâ insan rüşeyminde
pronefroz, mezonefroz, solungaç yarıkları gibi teşekküllerin görülmesi] karşısında,
hayvan nev’lerinin, milyonlarca sene içinde, basîtden mükemmele doğru değişdiklerini
[ya’nî evolution veyâ desendens denilen evrim bulunduğunu] zan etdi.
Canlıların basîtden mükemmele doğru değişdiğini ilk yazan, Fransız doktoru Lamarckdır.
Lamarck [m. 1809] da neşr etdiği (Filozofi zoolojik) ismindeki kitâbında
(canlıların bir asldan türeyebileceğini) yazdı. Fekat, aynı asrdaki biyologlar, Lamarckın
verdiği misâllerin, hayvânların birbirlerine dönmesini değil, cânlıların, bulundukları
muhîte intibâk etmelerini (adaptasyonu) göstermekde olduğunu söylediler.
İkinci olarak, İngiltereli bir biyologun oğlu olan Ch. Darwin, [m. 1859] da neşr
etdiği (Nev’lerin menşe’i) ismindeki eserinde, (Canlılar, bulundukları muhîte uymak
için mücâdele eder. Bu hayât mücâdelesini kazananlar yaşayabilir, gayb
edenler ölür. Canlıda tesâdüfen husûle gelen değişiklikler, muhîte uyarak yaşamağı
te’mîn eder) dedi. Buna da çeşidli i’tirâz edildi. Hattâ, Darwin de göz, beyin gibi
karışık uzvların nasıl meydâna geldiğini anlatmakdan âciz olduğunu bildirmiş,
bir arkadaşına yazdığı mektûbda, (Gözün teşekkülünü düşündükce hayretimden
tepem atıyor) demişdir.
Üçüncü olarak, Hollandalı nebâtâtcı Hugo de Vries, bitkilerde (Saf bir nev’ içinden,
tesâdüfen, diğerlerinden farklı ferdler meydâna çıkdığını, bunların yeni evsâfının
dölden döle geçdiğini) görerek, buna (mutasyon) [ânî değişme] nazariyyesi
dedi. Hâlbuki, mutasyonda yeni uzvlar meydâna gelmiyor. Bundan başka, göz
ve beyin gibi, rüşeymin [embriyonun] muhtelif tabakalarından hâsıl olan karışık
– 540 –