Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

11 — İKİNCİ CİLD, 32. ci MEKTÛB
Bu mektûb, mirzâ Kılıcullaha yazılmışdır. Kalbini toparlıyamadığını bildiren
mektûbuna cevâb vermekde, korkulu zemânda okunacak şeyleri bildirmekdedir:
Allahü teâlâya hamd ve Onun sevgili Peygamberine salât eder, size de düâlar
ederim. Azâ, ya’nî başsağlığı için yazmış olduğunuz kıymetli mektûb geldi. (İnnâ
lillah ve innâ ileyhi râci’ûn!) Ya’nî, hepimiz Allahın emrinde ve dileği altındayız
ve hepimiz Onun huzûruna çıkacağız! Bizler, Onun yardımı ile, Onun kazâsına râzı
olduk. Siz de râzı olunuz! Düâ ve Fâtiha okuyarak yardım ediniz! Sizin, o sıkıntıdan
kurtulmanız haberi, bizleri çok sevindirdi. İki acıdan birisi, üzerimizden sıyrılmış
oldu. Bunun için, Allahü teâlâya hamd ve şükr olsun! Kalbinizi dünyâ düşüncelerinden
kurtaramadığınızı yazıyorsunuz. Evet, zâhir işlerin bozuk ve dağınık
olması, kalbin de dağılmasına yol açar. Kalbinizde üzüntü ve kuruntu olunca,
gidermek için tevbe ve istigfâr okuyunuz! Korkulu zemânlarda, (Kelime-i temcîd),
ya’nî (Lâ havle velâ kuvvete illâ billâhil’aliyyil’azîm) okuyunuz! [Cin çarpmasına
karşı bunu okumak, (174). cü mektûbda yazılıdır. Muhammed Ma’sûm “rahmetullahi
aleyh” ikinci cild otuz üçüncü mektûbunda diyor ki, (Derdlerden kurtulmak
ve murâda kavuşmak için beşyüz kerre Lâ havle velâ kuvvete illâ billah ile evvelinde
ve âhırında yüzer def’a salevât-ı şerîfe okuyup düâ etmelidir)]. (Mu’avvizeteyn)
[ya’nî iki (Kul-e’ûzü)yü] çok okumak da fâidelidir. Biz, iyi ve râhatız. Allahü
teâlâya her zemân hamd ve şükr olsun! (El-hamdü-lillâhi dâimen ve alâ külli
hâl ve E’ûzü billâhi min hâl-i ehlinnâr). Za’îf olduğum için çok yazamadım. Allahü
teâlâ, bizi ve sizi, Muhammed Mustafânın dîninden ayırmasın “alâ sâhibihessalâtü
vesselâmü vettehıyye”! Vesselâm. [(Tefsîr-i Mazherî)de, Enbiyâ sûresinin
seksenyedinci âyetinin tefsîrinde, hadîs-i şerîfde buyuruldu ki, (Birinize derd
ve belâ gelince, Yûnüs Peygamberin düâsını okusun! Allahü teâlâ Onu muhakkak
kurtarır. Düâ şudur: Lâ ilâhe illâ ente sübhâneke innî küntü minez-zâlimîn).
(Tergîb-üs-salât), ellidördüncü faslındaki hadîs-i şerîfde, (Sabâh, kalkınca, üç
kerre Bismillâhillezî lâ-yedurru ma’ asmihî şey’ün fil-erdı velâ fissemâi ve hüvessemî’ul’alîm
okuyana akşama kadar, hiç derd, belâ gelmez) buyuruldu.]
12 — İKİNCİ CİLD, 75. ci MEKTÛB
Bu mektûb, mirzâ Muzaffer hâna yazılmışdır. Dostlara verilen sıkıntıların ve belâların,
günâhlara keffâret olduğu ve yalvararak afv ve âfiyet istemek lâzım olduğu
bildirilmekdedir:
Allahü teâlâ, size lâyık olmıyan şeylerden selâmet versin! Dostlara dünyâ sıkıntılarının
ve belâların gelmesi, bunların günâhlarının afv olması için keffâretdirler.
Yalvararak, ağlıyarak ve sığınarak, kırık kalb ile Allahü teâlâdan afv ve âfiyet dilemelidir.
Düânın kabûl olunduğu anlaşılıncaya ve fitneler kalmayıncaya kadar, böyle
düâ etmelidir. Dostlarınız ve iyiliğinizi istiyen sevenleriniz de, sizin için düâ etmekde
iseler de, derdlinin kendisinin yalvarması dahâ yerinde olur. İlâc almak ve
perhiz yapmak, hastaya lâzımdır. Başkalarının yapacağı, olsa olsa, ona yardımcı
olmakdır. Sözün doğrusu şudur ki, sevgiliden gelen herşeyi, gülerek, sevinerek karşılamak
lâzımdır. Ondan gelenlerin hepsi tatlı gelmelidir. Sevgilinin sert davranması,
aşağılaması, ikrâm, ihsân ve yükseltmek gibi olmalıdır. Hattâ, kendi nefsinin
böyle isteklerinden dahâ tatlı olmalıdır. Seven böyle olmazsa, sevgisi tâm olmaz.
Hattâ, seviyorum demesi, yalancılık olur. Dînin koruyucusu hazretiniz, hizmetden
geri gelince, seferdeki hâlleri ve birlikde bulunanların çekdikleri sıkıntıları
yazmışsınız. Selâmetiniz ve âfiyetiniz için fâtiha okundu. Yâ Rabbî! Unutduklarımız
ve yanıldıklarımız için bizleri sorguya çekme! Geçmiş ümmetlere yapdığın
gibi, güç işleri bizlere yükleme. Yapamıyacağımız şeyleri emr etme. Bizi afv ve magfiret
eyle! Bize acı! Bizim sâhibimiz sensin! Düşmanlarımıza gâlib gelmemiz için
– 427 –