Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

dır. O nişânı olmıyanın, biricik nişânı nemâzdır. Nemâzda olan yakınlık, başka hiçbir
yerde yokdur. Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki, (Nemâzda,
kul ile Allahü teâlâ arasındaki perdeler kalkar). Bunun için, nemâza, mi’râc buyurmuşdur.
Onun için, nemâzı temâm kılmağa çok dikkat etmelidir. Nemâzın kemâline
çalışmak, bu müşâhedeleri ve tecellîleri, Ona yaklaşdırmamakla olur. Bu büyük
ihsânı, Allahü teâlâ dilediğine nasîb eder. Onun ihsânları büyükdür, boldur.
Nemâzın kemâl üzere kılınması, nübüvvet yolundan yükselen büyüklere nasîb
olur. Vilâyet yolunda bulunanların çoğu, bu dereceye yetişemez. O büyüklerin yakınlığı
başkadır. İlmleri ve esrârı kendilerine mahsûsdur. Onları ulaşdıran yol, bu
yola benzemez. Öyle bir caddedir ki, Peygamberler “aleyhimüssalevâtü velberekât”
ve onların Eshâbı ve bu ümmetden seçilmiş çok yüksek olanlar, matlûba bu
yoldan yetişmişlerdir. Âriflerin reîsi olan üstâdımız [ya’nî Muhammed Bâkîbillah
“rahmetullahi aleyh”], (Ana cadde başkadır) sözleri ile belki bu yola işâret buyurmuşlardır.
Vilâyet yolundan da, bir kimsenin bu yüksek zirveye ulaşması mümkindir.
Belki de olmuşdur. Nemâzı yalnız yatıp kalkmak sanmamalıdır. Nemâzın
gayb âleminde bir hakîkati vardır ki, bütün hakîkatlerin üstündedir. O hakîkate
kavuşanları tanımıyanlar, nemâzın kemâlinden ne anlar? Nemâz, gönülleri çeken
bir güzeldir. Onun güzelliği bu mecâz âleminde, sanki bu şekl içine sokulmuşdur.
O sevgilinin cilveleri, nemâzın huşû’ ve edebleri şeklinde bu dünyâda görünmekdedir.
Nemâzın bu şekl ve sûretini sevmiyen, bunun hakîkatinden ne anlıyabilir?
O güzelin cilve ve edâlarına âşık olmıyan, huşû’ ve tumânînetin kıymetini nasıl bilir?
Velhâsıl, nemâzın letâfeti, güzelliği o kadar yüksekdir ki, saçma sapan sözlerimizle
bildirilemez. Kıymetleri o kadar üstündür ki, bu kırık kalemim, ona tercümânlık
edemez. Fekat, bu büyük devlete sâhib olanların, nefîs nefeslerine sığınıyorum!
Onlara hizmet etmeğe ve sevmeğe karşılık olan müjdelere güveniyorum.
Fârisî beyt tercemesi:
O güzelin saçı, avucuma girse, misk saçılır elimden,
O ay yüzlü, kucağıma gelse, gün doğar her yerimden.
Yâ Rabbî! Sen, onların sandığı ve söylediği gibi değilsin! Seni bize haber veren,
bildiren Peygamberlere “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” selâmlar olsun, selâmetler
olsun! Bu âlemleri yaratan, her ân varlıkda durduran, cesedlerin rızkını, rûhların
gıdâsını, kalblerin nûrunu ihsân ederek, kullarının gelişmesini lutf eden Allahü
teâlâya hamdler, şükrler olsun!
Herkese yayılan merhamet ve ikrâmlarınızdan şunu umar ve istirhâm ederim
ki, bundan sonra, Allahü teâlânın bu âsî ve insanlıkdan uzak kulunu aramayınız.
Onu, ümmîdsizlik köşesinde yalnız bırakınız da, günâhlarının mâtemini tutmakla
ve münâsebetsizliğinin acılarını tatmakla inliyebilsin! Allahü teâlâ, Peygamberlerin
gösterdiği yolda yürüyenlere selâmet versin! Âmîn.
53 — İKİNCİ CİLD, 45. ci MEKTÛB
Bu mektûb, hakîkatleri bilen, ma’rifetler sâhibi, hâce Hüsâmeddîn Ahmede yazılmış
olup, bu kâinâtın hepsi, Allahü teâlânın ismlerinin ve sıfatlarının aynası olduğu,
Zât-i ilâhîden ise, hiç nasîbleri olmadığı ve maddenin kendi kendine varlıkda
duramıyacağı, maddenin hakîkî varlık olmadığı ve birçok şeyler bildirilmekdedir:
Allahü teâlâya hamd-ü senâlar olsun. Onun seçdiği, sevdiği kimselere selâmetler
olsun! Muhterem efendim. Fârisî mısra’ tercemesi:
Her ne olursa olsun, dostdan konuşmak dahâ tatlı!
İşitilmemiş, duyulmamış ma’rifetleri yazıyorum. Lutfen iyi dinleyiniz! En yüksek
insanların murâkabe yolunu bildiriyorum. Çok dikkatli okuyunuz! Biliniz ki,
– 966 –