Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

TAM İLMİHÂL
SE’ÂDET-İ EBEDİYYE
Besmeleyle başlıyalım kitâba!
Allah adı, en iyi bir sığnakdır.
Ni’metleri sığmaz ölçü hisâba
Çok acıyan, afvı seven bir Rabdır!
(Se’âdet-i Ebediyye) kitâbını yazmağa, Besmele ile başlıyorum. Dünyâda bütün
insanlara acıyarak, fâideli şeyleri yaratıp göndermekdedir. Âhıretde, Cehenneme
gitmesi gereken mü’minlerden dilediklerini, ihsân ederek, afv edecek, Cennete
kavuşduracakdır. Her canlıyı yaratan, her vârı, her ân varlıkda durduran, hepsini
korku ve dehşetden koruyan yalnız Odur. Böyle bir Allahın şerefli ismine sığınarak,
bu kitâbı yazmağa başlıyorum.
BİRİNCİ KISM
1 — Cenâb-ı Hak, hepimizi dünyâ ve âhıretin efendisi ve bütün insanların her
bakımdan en yükseği ve en iyisi olan, Muhammed Mustafâya “sallallahü aleyhi ve
sellem” tâbi’ olmak se’âdetiyle şereflendirsin. Çünki cenâb-ı Hak, Ona tâbi’ olmağı,
Ona uymağı çok sever. Ona uymanın ufak bir zerresi, bütün dünyâ lezzetlerinden
ve bütün âhıret ni’metlerinden dahâ üstündür. Hakîkî üstünlük, Onun sünnet-i seniyyesine
tâbi’ olmakdır ve insanlık şerefi ve meziyyeti, Onun dînine uymakdır. [Sünnet
kelimesi, üç ayrı ma’nâya gelir. Burada, (Ahkâm-ı islâmiyye) demekdir.]
[Ona tâbi’ olmak, ya’nî Ona uymak, Onun gitdiği yolda yürümekdir. Onun
yolu, Kur’ân-ı kerîmin gösterdiği yoldur. Bu yola (Dîn-i islâm) denir. Ona uymak
için, önce îmân etmek, sonra müslimânlığı iyice öğrenmek, sonra farzları edâ
edip harâmlardan kaçınmak, dahâ sonra, sünnetleri yapıp mekrûhlardan kaçınmak
lâzımdır. Bunlardan sonra, mubâhlarda da Ona uymağa çalışmalıdır.
Îmân etmek, bütün insanlara lâzımdır. Herkes için îmân zarûrîdir. Îmân edenlerin,
farzları yapıp harâmlardan kaçınması lâzımdır. Her mü’min, farzları yapmağa
ve harâmlardan kaçınmağa, ya’nî müslimân olmağa me’mûrdur. Her mü’min,
Peygamberimizi “sallallahü aleyhi ve sellem”, malından ve cânından dahâ çok sever.
Bu sevgisinin bir alâmeti, sünnetleri yapıp mekrûhlardan kaçınmakdır. Bir
mü’min, bütün bunlara tâbi’ oldukdan sonra, mubâhlarda da, ne kadar Ona uyarsa,
o derece kâmil ve olgun bir müslimân olur. Allahü teâlâya, o derece yakın, ya’nî
sevgili olur.
Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” söylediklerinin hepsini beğenip kalbin
kabûl etmesine, ya’nî inanmasına (Îmân) denir. Böylece inanan insanlara,
(Mü’min) denir. Onun sözlerinden birine bile inanmamağa veyâ iyi ve doğru olduğunda
şübhe etmeğe (Küfr) denir. Böyle inanmıyan kimselere (Kâfir) [Allah düşmanı]
denir. Allahü teâlânın, Kur’ân-ı kerîmde, yapılmasını açıkca emr etdiği
şeylere, ya’nî bu emrlere (Farz) denir. Yapmayınız diye açıkça men’ ve yasak et-
– 17 – Se’âdet-i Ebediyye 1-F:2