Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

narak şunu da söyliyelim ki, amib denilen, gözle görülmiyen bir hücreli canlılar, amitoz
ile, ya’nî sitoplazma ve çekirdeği tâm ortadan ikiye ayrılmak sûreti ile ürer. Güney
Amerikada bir biyolog, amibi sitoplazma ve çekirdeğini ortadan keserek, her
iki parçanın yaşamağa devâm etdiğini görmüş. Bu tecribe; zâten amibin üreme tarzına
uygundur. Nerde kaldı ki, bu tecribe her zemân aynı netîceyi vermez. Bunu bir
mecmû’ada okuyan bir matematikci, bir hesâb mütehassısı, gencleri başına toplıyarak,
(Amerikada, amibler parçalanıp öldürüldükden sonra, tekrâr yaşatılıyor. Artık
hayâtın sırrı çözüldü. Ölü hücrelere can veriliyor. Bunu birkaç sene evvel okumuşdum.
Belki bugün dahâ ilerlemeler olmuşdur) deyip, fennin ölüleri diriltdiği, insanların
(Hâşâ) ölüye hayât verdiği, o hâlde, fen ve tabî’at hâricinde, bir kuvvet, bir
yaratıcı bulunamıyacağı, Allah fikrinin ilk insanlar, câhiller tarafından (Hâşâ) uydurulmuş
olduğu aşılanır ve gençler aldatılmağa çalışılırsa, buna ne denilir? Dinsiz
bir hesâb mütehassısının, sonsuzdan sonsuza kadar uzanan matematik sâhasında, islâmiyyeti
lekeliyecek bir nokta bile bulamadığı için, başka fen kollarında, anlıyamadığı
hâdiselerden çıkardığı yanlış ma’nâlar ile hücûma geçmesi, ne kadar şaşılacak
ve acınacak bir hâldir. Yüksek tahsîl yapan bir insanın, böyle alçak hareketleri, yüksek
tahsîl ismini lekelemez mi? Alçak görgülü olan bile, bu kadar câhilce konuşur
mu? Fen adamlarının tecribelerini, sözlerini işitip de, kendi kurdukları yalanları, plânları,
bu sözlerle maskeleyerek, gençleri zehrlemeğe, îmânlarını çalmağa uğraşan din
hırsızlarına (Fen yobazı) denir. Fen yobazlarına aldanmamalıyız!
İslâm dîninden haberi olmıyan fen taklîdcileri, fen yobazları, gençleri aldatmak,
dinden çıkarmak için yalan ve iftirâlarla saldırıyorlar. Din adamlarına yobaz, gerici
diyorlar. Din adamları, fen düşmanıdır diyorlar. İslâm kitâblarını okuyan, islâm
dîninin ileri, üstün bilgilerini anlıyan, insâflı bir fen adamı, bu yalanlara aldanmaz.
Onların kötü niyyetlerini, dost görünen sinsi düşman olduklarını hemen anlar
ise de, din bilgisi az olan, ana baba yuvasından bilgi almayan zevâllılar, bu alçakların
tuzaklarına düşmekde, felâkete sürüklenmekdedir.
Mekteb çocuklarını, (Avrupada matba’a yapılırken, kitâblar basılırken, bizdeki
sarıklı, sakallı, kara kafalılar, matba’a günâhdır, gâvur îcâdıdır diyerek yapdırmadılar.
Yıllarca geri kalmamıza sebeb oldular. Müslimânlık, çöl kanûnu, türklüğe
çok zarârlı oldu) diyerek, dinsiz, îmânsız yetişdirmek istiyorlar. İslâm düşmanlığı
aşılıyorlar. İslâmiyyete, ilm, fen, ahlâk yolundan saldıramadıkları için, böyle alçakça
yalanlar düzüyorlar, körpe dimâgları zehrliyorlar. Her iftirâları gibi, bu sözlerinin
de yalan olduğu meydândadır. Kara zihniyyet dedikleri islâm âlimlerinin en
yüksek temsîlcileri olan Osmânlı şeyh-ul-islâmlarından elliyedincisi, Yenişehrli
Abdüllah efendi “rahmetullahi teâlâ aleyh”, matba’a açmak, kitâb basmak için kendisine
soruldukda, bakınız nasıl cevâb vermişdir: İbrâhîm-i Müteferrika adındaki
Macar asllı bir müslimân, İstanbulda 1139 [m. 1725] de ilk matba’ayı kurmak isteyince,
şeyh-ul-islâma soruluyor: (Kitâb basma san’atını iyi bildiğini söyliyen bir kimse,
lügat, mantık, astronomi, fizik ve benzerleri âlet ilmleri kitâblarının harflerini
ve kelimelerini birer kalıba çıkarıp, buradan kâğıdların üzerine basarak, bu kitâbların
benzerlerini elde ederim dese, bu kimsenin böyle kitâb basmasına islâmiyyet
izn verir mi?). Şeyh-ul-islâm Abdüllah efendi, cevâbında: (Kitâb basma san’atını iyi
bilen bir kimse, bir kitâbın harflerini ve kelimelerini birer kalıba çıkarıp, buradan
kâğıdlara basmakla, bu kitâbdan az zemânda kolayca, çok sayıda elde ediyor. Böylece
çok ucuz kitâb yazılmasına sebeb oluyor. Fâideli bir iş olduğundan, islâmiyyet
bu kimsenin bu işi yapmasına izn verir. Kitâbda yazılı ilmi bilen birkaç kişi, önce kitâbı
tashîh etmelidir. Tashîh etdikden sonra basılırsa, güzel bir iş olur) buyurmuşdur.
Bu cevâb, (Behcet-ül-fetâvâ) kitâbının (Hazar ve lebs) faslında yazılıdır. İslâm
dîninin ilme, fenne nasıl kıymet verdiğini göstermekdedir. Matba’a 851 [m. 1447]
de, makinaları ise, 1192 [m. 1778] de keşf edildi. Kâğıd 130 [m. 747] de keşf edildi.
Sultân ikinci Abdülhamîd hân “rahmetullahi teâlâ aleyh” zemânında yetişen din
– 542 –