Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

39 — İSLÂMİYYET VE KADIN
İslâm dîni, kadını en yüksek dereceye çıkarmışdır. İslâmiyyetin kadına verdiği
kıymeti hiçbir din, hiçbir düşünce vermemişdir. Komünistler, kadının erkeğe eşit
olduğunu söyleyip, kadın, erkeğin bütün haklarına mâlikdir deyip, kadına en ağır
işleri yapdırdılar. Kadınları demir fabrikalarında, ma’den kuyularında, taş ocaklarında,
Sibiryanın soğuk ormanlarında, demir yollarında, beton dökmekde, toprak
kazmakda insâfsızca ve buğaz tokluğuna, zorla çalışdırdılar. İslâm kadınına, erkek
akrabâsından, fıtra verecek kadar zengin olanlardan, en yakın bulunanı, bakmağa
mecbûrdur. Yakın akrabâsı yoksa veyâ fakîr iseler, (Beyt-ül-mâl) ya’nî devlet her
dürlü ihtiyâclarını vermeğe me’mûrdur. Evli kadına, zevci her şeyi getirmeğe ve ayrı
bir ev tutmağa mecbûrdur. Kızın, babası evinde, her nesi varsa, hattâ kaç hizmetcisi
varsa, kocasının, bunları alması lâzımdır. Şâfi’î mezhebinde tütün parasını vermesi
bile lâzımdır. Hanefî mezhebinde, kahve ve tütün parası vermek lâzım olmadığı
(Redd-ül-muhtâr)da yazılıdır. Zevci, kadına bakamıyacak kadar fakîr ise veyâ
zengin olduğu hâlde, ihtiyâclarını almıyorsa, piyasa kıymetine göre kadının ihtiyâcını
mahkeme ta’yîn ederek, yakın akrabânın bu parayı kadına borc vermesini
emr eder. Erkeğin satılacak malı yoksa, çalışdırarak bu borcları erkeğe ödetir. Çalışmazsa
habs eder. O hâlde, islâm kızı, islâm kadını geçim derdinden, düşüncesinden
mu’afdır. O, çalışarak, didinerek para kazanmağa mecbûr değildir. Herşey
onun ayağına gelecekdir. Dîn-i islâm, ona bu kıymeti vermişdir. Fekat, kadının, islâmiyyeti,
dînini, îmânını, farzları, ibâdetleri, harâmları öğrenmesi farzdır. Babasının
veyâ zevcinin, ona bu ilmleri öğretmesi lâzımdır. Öğretmezlerse, büyük günâha
girerler. Kadının gidip dışardan öğrenmesi lâzım olur. Kadın, erkekden iznsiz hiçbir
yere gidemez iken, bu din ilmlerini öğrenmek için gidebilir. İslâmiyyetin ilme
ne kadar kıymet ve ehemmiyyet verdiği buradan da anlaşılmakdadır. Müslimân kadını
ticâret, fen, san’at ve zirâ’at ile uğraşmağa mecbûr değil ise de, bunlarla meşgûl
olması, para kazanması, yasak ve günâh değildir. Yalnız, bunlarla meşgûl olurken
ve ilm öğrenirken, erkekler arasına girmemesi, onlara açık görünmemesi, harâmdan
sakınması lâzımdır. Çünki, müslimân kadının başı, kolları, bacakları açık
olarak sokağa çıkması, erkeklere göstermesi harâmdır, günâhdır. Ehemmiyyet
vermezse, aldırış etmezse îmânı gider, kâfir [Allahın düşmanı] olur. Cehennem ateşinde
sonsuz olarak yakılacağı bildirilmişdir. Sûre-i nisâ otuzbirinci âyet-i kerîmede,
kadınların kesb edeceği kazanclarından nasîb alacaklarını, Allahü teâlâ bildirmekdedir.
Hadîce-tül-kübrâ “radıyallahü anhâ”, islâmiyyetden evvel ve sonra, ticâretle
meşgûl oluyordu, kâtibleri, me’mûrları, hizmetcileri çokdu. Hattâ bir kerre,
Muhammed aleyhisselâmı ticâret kâfilesine reîs ta’yîn etmişdi. Kadının yapacağı
günâhlardan, ona izn veren erkekleri de cezâ görecekdir. Hâlbuki, erkeğin günâhları,
kadına zarar vermemekdedir. İslâmiyyetde, kadın, harbe de gitmez. Dünyâda
râhat ve mes’ûd olduğu gibi, onun Cennete gitmesi de çok kolaydır. (Tenbîhul-gâfilîn)de
yazılı hadîs-i şerîfde, (Dört şeyi yapan, ya’nî kocasına hıyânet etmiyen,
beş vakt nemâz kılan, Ramezân-ı şerîfde oruc tutan ve [onsekiz erkekden] başkasına,
[başı, saçı, kolları, bacakları] açık olarak görünmiyen kadın Cennete gidecekdir)
buyuruldu. Çünki, doğru kılınan nemâz, insanı günâh işlemekden korur ve İslâmın
şartlarını yerine getirmek sevgisini hâsıl eder. Onsekiz mahrem erkeğin kimler
oldukları, ikinci kısm, otuzdördüncü maddede yazılıdır. (Tenbîh-ul-gâfilîn)de ve
(Şir’a) şerhinde yazılı hadîs-i şerîfde, Peygamberimiz “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem”,
(Bir kadın, beş vakt nemâzını kılar, Ramezân ayında oruc tutar, nâmûsunu
korur ve zevcine itâ’at ederse, dilediği kapıdan Cennete girer) buyurdu. Ebû Mutî’
Belhînin, (Lü’lü’iyyat) kitâbından alarak (Rıyâd-un-nâsıhîn)de yazılı hadîs-i
şerîfde, (Beş şeyi yapan kadın Cehennemden kurtulur: Beş vakt nemâzını kılar, Ramezân
ayında orucunu tutar, zevcini, anasını babasını üzmez, yüzünü ve saçlarını
yabancı erkeklere göstermez, dünyâ sıkıntılarına sabr eder) buyuruldu.
– 598 –