Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

Allahü teâlâ, rahmân sıfatı ile, iyi şeyleri, kahhâr sıfatı ile kötü şeyleri yaratmakdadır.
Dünyâda iyi, fâideli şeylerle, kötü, zararlı şeyler karışıkdır. Allahü teâlâ,
çok merhametli olduğu için, insanda, iyi işleri kötülerinden ayıran bir kuvvet
yaratdı. Bu kuvvete (Akl) denir. Akl da bu ayırma işini tam yapamıyacağı için, Allahü
teâlâ, kullarına çok acıyarak, bu ayırma işini kendisi yapdı. İyi ve kötü işleri
ayırarak bunları Peygamberleri vâsıtası ile kullarına bildirdi ve iyi işlerin yapılmasını
emr ve kötülerin yapılmasını yasak etdi. Allahü teâlânın bu emr ve yasaklarına
(Din) denildi.
Eflâtun gibi eski yunan felesoflarının ve benzerlerinin bozuk yazıları Îsevîliğe
ve Mûsevîliğe karışdı. Bu iki din, ilâhî olmakdan çıkıp, müşriklerin dinleri hâlini
alarak zararlı oldu. Muhammed aleyhisselâmın bildirdiği dîne (İslâmiyyet) denir.
Dinleri, Allahın gönderdiğine inanmıyan (Kâfir) olur. Abdüllah bin Sebe’ ve
benzerlerinin bozuk fikrleri de islâmiyyete karışdırılmak istendi ise de, Ehl-i sünnet
âlimleri buna mâni’ oldular. Eshâb-ı kirâm ve Ehl-i sünnet âlimlerinin bulunduğu
yerlerde yaşıyanların aklları, iyiyi-kötüden ayırma işini çok iyi yaparak râhat
etdiler. Ortaçağda islâm medeniyyetini kurdular. Bu akllara (Akl-ı selîm)
denir. Îmânları aynı olan Ehl-i sünnet müslimânlar, ibâdetlerinde başka mezheblere
ayrıldılar. Ehl-i sünnetin dört mezhebi böyledir. Bozuk mezheb uyduranların
îmânları da bozukdur. Şî’îler ve Vehhâbîler böyledir.
Muhammed aleyhisselâma inanıp da, başka bir Peygambere inanmıyan kimse,
buna da inanmamış olur. Çünki, Muhammed aleyhisselâma inanmak için, Peygamberlerin
hepsine inanmak lâzımdır. Müslimânlık, medeniyyete sebeb olmakdadır.
Medeniyyet, jet ve elektronik âletler yapmak değil, bunları zulm yapmak için
kullanmayıp, insanlara hizmet için kullanmakdır. Avrupada, Amerikada ba’zı
fen adamları, dinlerinden uzaklaşınca, başarılı oldu. Müslimân ismini taşıyan
ba’zı ahmaklar, islâmiyyetden uzaklaşınca başarısız oluyor. Bunun sebebini iyi anlamalıdır.
_________________________
Bismillâhirrahmânirrahîm.
Yâ Allah, yâ Allah, yâ Allah, yâ Rahmân, yâ Rahîm. İlâhî! Bi hakkı
Muhammedin “aleyhisselâm” igfir lî ve liebî Sa’îd efendi Lofcavî ve liümmî
Âişe hanım ve liebnâî ve benâtî ve liceddî ve liesâtizetî seyyid Abdülhakîm-i
Arvâsî elmerhûm senete 1943 fî karyeti Bağlûm min kurâ Ankara ve seyyid
Fehîm-i Arvâsî ve seyyid Tâhâ-i Hakkârî ve Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî
“rıdvânullahi teâlâ aleyhim ecma’în” ve lil-mü’minîne vel mü’minât vel
müslimîne vel müslimât elahyâi minhüm vel emvât birahmetike yâ
erhamerrâhimîn. Velhamdülillahi Rabbil âlemîn. Âmîn! Hüseyn Hilmi bin
Sa’îd İstanbûlî gafarallahü teâlâ lehü ve li âlihi ve ümmehâtihi ecma’în.
TEVHÎD DÜÂSI
Yâ Allah, yâ Allah. Lâ ilâhe illallah Muhammedün Resûlullah. Yâ
Rahmân, yâ Rahîm, yâ afüvvü yâ Kerîm, fa’fü annî verhamnî yâ
erhamerrâhimîn! Teveffenî müslimen ve elhıknî bissâlihîn. Allahümmagfirlî
ve li-âbâî ve ümmehâtî ve li âbâ-i ve ümmehât-i zevcetî ve li-ecdâdî ve
ceddâtî ve li-ebnâî ve benâtî ve li-ihvetî ve ehavâtî ve li-a’mâmî ve ammâtî
ve li-ahvâlî ve hâlâtî ve li-üstâzî Abdülhakîm-i Arvâsî ve li kâffetil
mü’minîne vel-mü’minât. “Rahmetullahi teâlâ aleyhim ecma’în.”
– 1248 –