Tam ilmihal Seadet-i Ebediyye - Huseyin Hilmi Isik - M. Siddik Gumus

lara gerici gibi şeyler söylemek, 10- Fuhş sözleri, yazıları ve resmleri söylemek, yazmak
ve yapmak.)
Allahü teâlâ fâizi harâm etdi. Kur’ân-ı kerîmin birçok yerinde, fâiz alanları ve
verenleri şiddetle korkutdu. Bekara sûresi, ikiyüzyetmişbeşinci âyetinde meâlen,
(Fâiz yiyenler, kıyâmet günü mezârlarından, sar’a hastası gibi perişân kalkacaklardır)
buyuruldu. Bundan sonraki âyet-i kerîmede meâlen, (Allahü teâlâ, fâiz alan
ve verenlerin mallarının hepsini yok eder. İzini, eserini de bırakmaz. Zekât verenlerin
malını elbette artdırır) buyurdu. Fârisî (Riyâd-un-nâsıhîn) kitâbında fâizin
kırk nev’i ve zararları yazılıdır. Fâiz hakkında fazla bilgi almak için, üçüncü kısm,
ondokuzuncu maddeyi okuyunuz.
İsrâfın zararları: İsrâf edenlerin şeytâna, Fir’avna ve Lût aleyhisselâmın kötü
kavmine benzetilmesi ve Allahü teâlânın bunları sevmemesi ve bunlara sefîh demesi
ve âhıretde azâb çekmeleri, dünyâda aşağı, muhtâc duruma düşmeleri ve pişmân
olmalarıdır.
İKİNCİ BAHS — İsrâfın kötü olmasının birinci sebebi, malın kıymetli olmasıdır.
Mal, Allahü teâlânın verdiği bir ni’metdir. Âhıreti kazanmak, mal ile olur. Dünyâ
ve âhıret, mal ile intizâm bulur, râhat olur. Hac, cihâd sevâbı mal ile kazanılır.
Bedenin sıhhat, kuvvet bulması, mal ile olur. Başkasına muhtâc olmakdan insanı
koruyan maldır. Sadaka vermek, akrabâyı dolaşmak, fakîrlerin imdâdına yetişmek
mal ile olur. Mescidler, mektebler, hastahâneler, yollar, çeşmeler, köprüler yaparak,
asker yetişdirerek insanlara hizmet de mal ile olur. Dînimiz, (İnsanların en iyisi,
onlara fâidesi çok olanıdır) buyuruyor. İnsanlara yardım etmek için çalışıp
para kazanmak, nâfile ibâdet etmekden dahâ çok sevâbdır. Cennetin yüksek derecelerine
mal ile kavuşulur. İmâm-ı Tirmizînin, Ebû Kebşe-i Ensârîden “radıyallahü
teâlâ anh” alarak bildirdiği bir hadîs-i şerîfde, (Allahü teâlâ, bir kuluna mal
ve ilm verir. Bu kul da harâmlardan kaçınır. Akrabâsını sevindirir. Malından,
hakkı olanları bilip verir ise, Cennetin yüksek derecesine gider) buyuruldu. (Buhârî)
ve (Müslim) kitâbları, Abdüllah ibni Mes’ûdün “radıyallahü anh” haber
verdiği şu hadîs-i şerîfi yazmakdadır: (İki şeyden birine kavuşan insana gıbta etmek,
buna imrenmek yerinde olur. Allahü teâlâ bir kimseye islâm ilmlerini ihsân
eder. Bu da, her hareketini, bilgisine uygun yapar. İkincisi, Allahü teâlâ, birine çok
mal verir. Bu kimse de malını, Allahü teâlânın râzı olduğu, beğendiği yerlere
harc eder). Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”, Amr ibni Âs “radıyallahü
anh” için, (İyi kimseye malın iyisi, ne güzel yakışır) buyurdu. Enes bin Mâlik
“radıyallahü anh” için de, (Yâ Rabbî! Buna çok mal ve çok çocuk ver ve bunlarla
kendisini bereketlendir!) diye düâ buyurdu. Kâ’b “radıyallahü anh” malının hepsini
sadaka vereceği zemân, (Malının bir kısmını kendine bıraksan, dahâ iyi olur)
buyurdu. Bunların hepsi hadîs kitâblarında yazılıdır. Allahü teâlâ, Kur’ân-ı kerîmde,
mala (Hayrlı şey) ismini vermekdedir ve Habîbine “sallallahü aleyhi ve sellem”,
verdiği ni’metleri hâtırlatırken: (Sen malsız idin, sana, kimseye muhtâc olmıyacak
kadar, mal verdim) buyurmakdadır.
Mezheb sâhibi müctehidlerden, büyük âlim Süfyân-ı Sevrî buyuruyor ki, (Bu zemânda
mal, insanın silâhıdır). [Ya’nî, insan cânını, sıhhatini, dînini ve şerefini mal
ile korur.] Medîne-i münevverenin yedi büyük âliminden biri olan Sa’îd bin Müseyyib
buyuruyor ki, (Borclarını ödemek için ve ırzını, nâmûsunu korumak için ve
ölünce, geride kalanlara mîrâs bırakmak için mal kazanmayan kimse, hayrsızdır).
[Ya’nî kendine ve cem’ıyyete zararlıdır.] Büyük âlim ibni Cevzî “rahimehullah”
buyurdu ki, (İyi niyyet ile mal kazanmak, mal kazanmamakdan iyidir).
Malı ve dünyâlığı kötüliyen haberler de çokdur. Fekat, bu haberler, malı, dünyâlığı
değil, bunların zararlı kullanılmasını kötülemekdedir. Meselâ, insanın azmasına,
Allahü teâlâyı unutdurmasına, ibâdete mâni’ olmasına sebeb olan mal zararlıdır.
Ölümü ve ölümden sonrasını unutduran mal da zararlıdır. Bu zararlar çok kim-
– 641 – Se’âdet-i Ebediyye 2-F:41